Cevat Çeştepe Şiirleri - Şair Cevat Çeştepe

/zeytinleri gözlerime yerleştiriyorum, gözlerine benzer diye

sen geceye bir bardak demli çayı arkana alarak dem olmuşsun
ben istihap haddimden bile daha az rakı ile yanına oturmuşum
uyku tutmamış ikimizi de, bahanemiz sabahı bulmak olsun
koklayarak hasretimiz kadar dört nala toz duman içinde,

kalabalık kıraathane köşesinde, çivisi dökülmüş kötürüm bir iskemleyle
duvara sinmiş kanser lekesi, sönmemiş sigaranın çekilmemiş son nefesi.
manzara kuşbakışı Haliç olsun, martı sesine hasret terkedilmiş iskelede
sıkıştığı bataklık adalarında, ismi kendinden güzel bir vapur düdüğüyle.

iskeledeki martının duyduğu seslerden:

bulunmaz dokulu kumaşlar akar
gözlerimin önünden,
kutsal nehirler olur,
gider okyanusa dökülür.
bombay’da bir çocuğun
cam keser bileklerini

sahi, yakamozlar denize düşen yıldızlar mıdır, gökyüzü karanlığından
yoksa ter damlacıkları mı, tutkulu her sevişmeden sonra yalnız kalan
tadında imbat kokusu mu vardır …

sen,
keşke bu gece bana, yüreğime ateş izi kırbaçlar şaklatan dolunay altında

… bir fotoğraf
/terkedilmiş köşkün etrafında, çiçekleri kararmış bir bahçe.

nasıl çekiyor kendine bilsen beni, birden karşıma çıkan bu fotoğraf karesi
parmağım dokunduğunda sanki üstüne, titremeye başlıyor soluk renkleri
gözlerine doğru tutuyorum, fotoğrafı alıp elime.

/şimdi ben,
pupadan yana başımı bile çevirmeden
açık denizlere doğru tam yol ileri, yol alıp giderken…/

artık çoktan unuttum ama biliyorum, misinam hiç unutmamıştır
bir istavrit uğruna bu sularda, kim bilir kaç kurşun saklanmıştır.

okulun ilk ışıkları, itaatten yana yoksulluk
gözlerim körebede saklı, ellerimde yakan top
arkam-önüm, sağım-solum o bildiğiniz çocukluk …

üstüme bir numara bol gömlek sanki, adam olacak çocuğun karakteri
ne zaman oyun saatlerinde kaçamak olsam, düşmek kaderimmiş gibi

/tünelin kör terzisi, elindeki resme bir daha dikkatle baktı
ve evet dedi tanıyorum, bu dünyanın yarınki kralıdır.../

* * *

üstünde ‘göbek bağlarınız itinayla kesilir’ yazan kapıya doğru yürüyorum.

merak tanrısı bir sabah ince esen rüzgara çevirecek seni
yazacak görev kartına, ezberinden hiç silinmemiş adresimi
elinle koymuş gibi,
karşında bulacaksın, zorlanmadan
gireceksin kapımın altından içeri yada penceremin açığından

belendiğin toprağa saklı maşallah, saklayacaksa seni nazarlardan
akmasa da olur dendi musluklar, nasılsa korunacaksın hastalıklardan
hani kuruduğunu gördün ya bir sabah, bahçeye elinle diktiğin fidanın
sebebi de bu oldu işte, döktüğün ilk gözyaşının.

……………………… köyün delisi deli gibi koşarak geliyordu,