Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Hayat böyledir;
Kimileri sevgisiyle,
Kalbinizde yer ederken,
Kimilerini sevgisizliği,
Kalbinizdeki yerinden eder.

Gönülün düştüğü yürek derya değilse,
Sevenin çektiği kürek boşadır...

Dünyamda olmadıktan sonra
Rüyamda olmuşsun neye yarar.

Gidiyorum bazen,
Gittiğime gel diyemeden.
Kaçıyorum her şeyden ve herkesten.
Kaderden kaçılmadığını bilemeden.
Kor ateşin etrafında,
Kanat çırpıyorum sürekli,

Gönle düşeyim derken dile düştüm.
Sana geleyim derken göze geldim.
Sevgini dilerken öfkeni,
Vuslatı beklerken hasreti buldum.
Oysa tek suçum sevmekti.
O halde neden böyle oldum.

Bazen öyle çok oluyorsun ki içimde,
Ben bile bana dar gelip sığmıyorum.
Bazen de öyle yok oluyorsun ki içimde.
Ben bile bana çok gelip kayboluyorum.
Anladım ki yürek dediğin öyle bir şey ki;
Çıkarıp baksan, kapladığı bir avuç yer eder,

Aklımın sözüne uysam;
Senden ayrılır,
Çok uzaklarda kalırdım.
Kalbimin sesini duysam;
Tüm engelleri yıkmaya çalışır,
Soluğu yanında alırdım.

Biliyorum umurunda değil ama,
Tek bir günüm bile geçmedi,
Sen aklımda olmadan.
Bundan banane diyeceksin ama,
Yüzüm bir kez bile gülmedi,
İyi olduğunu duymadan.

Senden kaçmak istedikçe daha çok vuruluyorum.
Hangi yöne gitsem attığın oku kalbimde buluyorum.

Nasıl anlatayım ki;
O uzaktan görününce,
Karanlığa güneş doğuyordu.
O bir kez gülünce;
Etraf mutlulukla doluyordu.
En güzel çiçekler;