Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Demek sen de gidiyorsun.
Demek ki bunca zaman sonra,
Bana veda ediyorsun...
Bitti diyorsun...
Git… Sana kal diyemem elbet,
Lakin benden gitmemi isteme,

Demek ki yalanmış...
Gerçekten her şey menfaat,
Her şey çıkarmış.
Ben inanamazdım ama,
Meğer sözlerinin ardında,
Acıdan daha acı,

Diyorsunuz ya sabret;
Demeyin...
Kolaysa sabretmek,
Önce siz deneyin.
Olmuyor öyle,
Uzaktan ahkam kesmek.

Diyor ki gel bana,
Şifa olurum yaralarına.
Oysa biz dermanı,
Derdi verenden bekleriz.
Hakkımızda hüküm her ne ise,
Onu kabul ederiz.

Ben senden gidemiyorum.
Deniyorum ama,
Tek bir adım dahi atamıyorum.
Aklım sende kalıyor,
Kalbim sen diye atıyor.
Gözlerim seni arıyor,

Dert etme can...
Giden sevgilin dönmeyecekte olsa,
Gören gözlerin görmeyecekte olsa,
Kalan bedenin ölmeyecekte olsa,
Dert etme.
De ki pişman değilim;

Yağmur yüklü bulut gibiyim bu aralar,
Yaş olup ta gözümden düşen düşene,
Ölü bedenlere toprak gibiyim son zamanlar,
Yüreğimi mezar niyetine deşen deşene...

Yolculara günü birlik han gibiyim bu aralar,

Bazen gözün kör olur,
Bakar ama görmezsin.
O an da dilin lal olur,
İster ama söylemezsin.
Bazende kulağın sağır olur,
İşitir ama duymazsın.

Ey gönül;
Yarin yüreğine düşeyim derken,
Aşkı bilmeyenlerin diline düştün.
Elden, ayaktan değilse bile,
Gözden, gönülden düştün.
Demedim mi sana aşk yürekte güzel,

Dilersen git;
Ama bil ki attığın her adımda,
Çiğnediğin toprak değil sinemdir.
Dilersen git;
Ama bil ki yokluğunda kaldığım yer,
Evimiz değil cehennemdir.