Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Öyle bir aşka tutulmuş ki yüreğim,
Ne sevebiliyor, ne terk edebiliyorum.
Milyon kere yeminler ediyor,
Milyon kere yeminimden dönüyorum.
Kör kütük bir bağlılık aslında bendeki.
Nefreti ve sevgiyi içinde barındıran,

Sen; benim gülen yüzüm,
Sen; benim gören gözüm,
Sen; en güzel sözüm,
Sen; adını koyamadığım,
Sevmeye doyamadığım,
Bakmaya kıyamadığım.

Öyle bir haldeyim ki;
Varlığa dayanamıyor
Yokluğa alışamıyorum.
Onunla olamıyor,
Onsuz yaşayamıyorum.

Öyle bir haldeyim ki,
Ne anlatması mümkün, ne dinlemesi.
Ne kalması mümkün, ne de gitmesi...
Öyle bir yerdeyim ki;
Ne ayrıldığım belli ne döndüğüm,
Ne yaşadığım belli, ne öldüğüm.

Öyle bir haldeyim ki,
Ne anlatması mümkün,
Ne dinlemesi.
Ne kalması mümkün,
Ne de gitmesi...
Öyle bir yerdeyim ki;

Öyle bir yar düşünün ki;
Yaklaştıkça git,
Uzaklaştıkça gel desin.
Dili sürekli kovarken,
Kalbi hep davet etsin.
Öyle bir yar düşünün ki;

Bazen öyle bir mevsimde seversin ki;
Havada kapkara bulut varken,
Gönlünde güneş açar.
Gökyüzü sicim gibi yağmurunu dökerken,
Senin yüreğin neşe saçar.

Onda gelecek,
Bendeyse gidecek yürek yoktu.
O gelmemden,
Bense gitmesinden korkuyordum.
Öylece kalmamız ondandı...

Öyle bir surette gel ki bana,
Bir an düşünmeden gireyim koluna.
Ve öyle bir anda kıy ki bu cana,
Ardıma bile bakmadan düşeyim yoluna.
Önce aklımı al benden,
Hiç bir şeyi anmayayım.

Sen öyle güzel uyutmuştun ki beni,
Gerçeği bildiğim halde yalan diyemedim.
Bilsen öyle zor unutmuştum ki seni,
Maziyi sildiğim halde, uzağa gidemedim...
***
Sen öyle güzel yakmıştın ki beni,