Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Söze geldik,
Göze geldik,
Kendimize geldik de,
Birbirimize gelemedik.
Duyduğumuzdan geçtik.
Gördüğümüzden geçtik.

Dudakları alev olup,
Yangınlara çağırırken;
Sözleri beni uyarıp,
Hemen kaç diyordu.
Kalbi kendine çekip,
Yaklaş diye bağırırken;

Son bir dua gerek bana.
Bir daha dönmemeye,
Aşka tekrar düşmemeye,
Sevgiliyi düşünmemeye dair,
Son bir yemin,
Son bir ant gerek.

De ki zaten hiç olmamıştı.
Bir hayaldi bitti, bir düştü gitti.
De ki uykudaydım uyandım.
Bir dertti başımdan savdım.
Derin bir oh çek yürekten.
Sonra da kurtuldum de,

Biri yaklaşmak ister
Diğeri uzaklaşmak.
Biri çeker
Diğeri iter.
Biri sarılır
Diğeri darılır.

Biri var,
Dualarında hep seni anan,
Yüreği sen diye atan.
Uzak kalınca,
Ortalığı bir birine katan,
Biri var işte,

Ey gönül;
Bir günü daha tükettik,
Gül yüzlüyü görmeden.
Bir günü daha heba ettik,
Kalan zamanı bilmeden.
Oysa onsuz nefes bile almazdık.

Bana aşkı soruyorlar.
Oysa ben bir seni bilirdim,
Bir de gözlerini..

Bir şey var içimde,
Dile gelmez, akıl ermez,
Sır gibi çözülmez.

Çırpınır durur yüreğimde,
Can dayanmaz, acısı dinmez,

Kulağıma eğildi ve dedi ki ;
Ben aşkına değmem,
Neden kendini üzüyorsun.
Bunca çileden sonra,
Nasıl hala seviyorsun...
O ettiklerini zulüm sanıyordu.