Kalbim aklımın işine,
Ömrümün gidişine karışıyor.
Uydurduklarım duyduklarıma,
Duygularım gördüklerime,
Bildiklerim bilmediklerime karışıyor.
***
Her gün onu hatırlatıp durma hayat.
Zaten bir an bile unutmuyorum.
Aynı şeyleri sorup beni yorma hayat.
Bu ayrılığı inan ben de anlamıyorum.
Hangi kış üşüttüyse yüreğimi,
Hiç bir yaz ısıtmıyor.
Hangi dert büktüyse belimi,
Hiç bir şifa düzeltmiyor.
Ey yar bende bir hal var.
Artık anlaşamıyorduk,
Çünkü konuşmuyor bağırıyorduk.
Hiçbir nasihata uymuyor,
Kimsenin sözünü duymuyorduk.
Sanırsın ki bile isteye,
Hasreti üzerimize çağırıyorduk.
Sen istediğin kadar hayır de,
Kurduğum her hayalde evet diyorsun.
Dilediğin kadar inkar et, yok de,
Gördüğüm her düşümde beni seviyorsun.
Durma gidebildiğin kadar git.
Nasılsa gözümü yumsam geri geliyorsun.
Gönlüm bir güzele düşmüş,
Güzel benden habersiz.
Gözler tüm yaşını dökmüş,
Döken bundan habersiz.
Beden yollara düşmüş,
Hatır diye bir şey var,
Yapmam dediğim her şeyi,
Bana yaptıran.
Bir de akıl diye bir şey var.
Bende olmayan...
Karanlık değil ki,
Bu içine düştüğüm.
Acı değil,
Keder değil ki,
İçimde büyüttüğüm.
Hani ışığın kör etmesi gibi,
Senin gibi oldum inanamazsın.
Artık bende kendimi,
Çok kötü hissediyorum,
Seni sevdiğim için,
Değer verdiğim için,
Sana defalarca geldiğim için...
-
Alpay Ekmekci
Tüm Yorumlarduygularımızı tercüme etmişsiniz şairim