Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Bazen canım öyle çok yanıyor ki!
Canımı canımdan ayırasım,
Ruhumu bedenimden sıyırasım geliyor.
Bazen içim öyle çok kanıyor ki!
İçimi dışıma çıkarasım,
Yüreğimi ellerimle yıkayasım geliyor.

Her aşık;
Sevdiğinin dilinden döküleni değil,
Kalbinden geçeni bilir,
Her nerede olursa olsun uzağında değil,
Hep yanında olur.
Her aşık;

Herkesler biliyordu,
Seni bırakamayacağımı.
İçtiğim sigara gibi,
Bu son deyip,
Yenisini yakacağımı.
Ama hak ver ne olur,

Bazen konuşamazsın.
Yüreğin bas bas bağırırken,
Sen sadece susarsın.
Ve bazen ağlayamazsın.
Kalbin cayır cayır yanarken,
Sen yalandan gülersin.

Bazı şeyler var sebebi bilinmez.
Neden denilmez,
Sorgu sual edilmez...
Bazı şeyler var kendiliğinden gelişir.
Bildiğin tüm doğrular,
Bir anda değişir.

Bazı şeyler vardır...
Göz görse kör olur,
Kulak duysa sağır.
Ten dokunsa ateş olur,
Can dokunsa kül.

Kalbim bedenimin içinde,
Bedenim ise kalbimin peşinde.
Sen gece gündüz aklımda,
Aklımsa hep gözlerinde.
Hadi gel de çare bul şimdi,
Bendeki bu onulmaz derde.

Önceden bedenlerimiz ayrı,
Ama nedenlerimiz aynıydı.
İkimiz de ar eder,
Sevgimizi söyleyemezdik.
Aşkı günah sayar;
Bir türlü adım atamazdık.

Ne çıkar o seni sevmezse,
Sen aşkı buldun ya, bu yeterli değil mi?
Dünya gözü ile görmezsen ne fark eder,
Gönül gözün görür ya, bu sana yetmez mi?
***
Bedenin uzak kalsa ne olur,

Her yerdesin,
Lakin yollar bana kapalı.
Gözümün önündesin,
Gel gör ki,
Gözlerin bana kapalı.
Her şeye bakıyorsun da,