Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Öyle güzel kayboldum ki sende,
Sen bile bulamazsın artık beni kendinde.
Kalbine sorsan da o şimdi nerde,
Bir daha olmam baktığın hiçbir yerde.
***
Öyle güzel kurudum ki gözlerinde,

Hani bazen tutarsın ama dokunamazsın ya,
Hani bazen söylersin ama konuşamazsın ya,
Hani koşarsın ama tek bir adım atamazsın ya.
İşte ben hep öyleyim...

Muhakkak ki sevileceksin,
Ama bendeki gibi değil.
Elbette isteneceksin,
Ama benim istediğim gibi değil.
Biliyorum ilk zamanlar,
Kendini mutlu hissedeceksin.

Ne damarımdaki kan,
Ne bedenimdeki canmış beni ayakta tutan.
Ne aldığım nefes,
Ne de sandığım gibi,
Herkesmiş beni hayata bağlayan.
Kanım çekilince,

Kalpsiz değil diyordum kendi kendime,
Sadece sevmek için cesareti yok.
Teselli veriyordum işte garip gönlüme,
Elimden gelen başka da bir şey yok.
***
Gitmedi seni bırakmaz diyordum,

Ben bile benden geçmişim.
Sen beni bıraksan ne çıkar.
Sana artık sev bile demiyorum beni.
Çünkü ben de sevmiyorum kendimi.
Sanma ki kötü biriyim diye.
Sırf senden vazgeçmiyor diye...

Bana gelirken aklımı aldı.
Benden giderken gönlümü çaldı.
Ardından bakarken gözüm onda kaldı.
Beni böyle eksik, böyle yaralı bıraktı.
Sanki beni de yanına alsa ne vardı...

Git diyorsun...
Kalbim sendeyken beni ele gönderme,
Uzaklaştıkça nefesim tükeniyor,
Sakın kimselere verme,
Attığım her adımda ayaklarım titriyor,
Birbirine dolanıyor,

Benim anlamadığım;
Neden anlamadığım.
Oysa her şey gün gibi açıktı.
Öyle veya böyle kaçacaktı.
Benim anlamadığım,
Nasıl anlamadığım.

Sana sarılmam,
Ellerine sımsıkı tutunmam,
Bırakma beni diye yalvarmam,
Sana geldiğimden değil,
Senden sonsuza dek gittiğimdendir.
***