Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Sen bu aşka emek vermedin ki;
Kıymetini bilesin.
Kalbimi çalışarak kazanmadın ki;
Kaybettiğine üzülesin.
Bir anda avuçlarında buldun.
Sanki babadan mirasa kondun.

Seni sevmekten hiç vazgeçmedim,
Sadece sabrımı deniyorum.
Aşkınla kendimi imtihan ettim.
Şimdi sınavdan geçiyorum.

Siz şimdi bendeki bu hasreti,
Cidden ayrılıktan mı sandınız.
Oysa yol dediğiniz neydi ki,
O yolları aşamayacağıma,
Sevgiliye ulaşamayacağıma inandınız.
***

Bu gece, bu şehre son vedam, son elvedam.
Birazdan son kez geçeceğim kapından,
Son kez bakacağım perdesi açık camından.
Son kez kokun sinecek üzerime,
Son damla yaş süzülecek gözlerime.
Son nokta konulacak aşka dair sözlerime,

Son bir istek gibiydin,
Yaşamayı değil de,
Seni görmeyi seçtim.
Geldin geçtin gittin.
Bir hakkım daha olsa,
Yine yaşamayı seçmezdim.

Nasıl böyle kolay biter,
Bitmez sandığım...
Nasıl bu kadar rahat gider,
Gitmez sandığım...
Demek ki;
Sonsuzluk diye bir şey yokmuş.

İşte gidiyorsun benden.
Hep kaçıp kurtulmaktı ya muradın,
Bak kurtuldun hapsolduğun yürekten,
O yürekte yaşadığın esaretten.
***
Madem ki böyle mutlusun;

İnanması zor ama bu da geçti...
Canımı yaka yaka,
Ruhumu sıka sıka,
Ardıma baka baka geçti sevgili.
Artık ne mutluyum ne mutsuz,
Eskisi gibi ne açım ne susuz,

Demek sonunda gittin ha.
Bir haber bile vermeden,
Hiçbir şey söylemeden,
Kimseye minnet etmeden,
Ansızın bir hayale karışıp,
Çekip gittin öyle mi?

Duydum ki sevmek zor demişsin.
Anladım ki bana yıllardır öğrettiğini,
Sen yeni yeni öğrenmişsin.
Demek ki sonunda sende birini sevmişsin.