Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Ben en çok gülüşü severdim.
Işık saçardı dünyama, aydınlanırdım…
Bir sıcaklık sarardı bedenimi, ısınırdım…
Sen ne zaman gülsen, ben seyre dalardım.
Hayat yanında güzeldi, bunu o zaman anlardım…

Sen benim en doğru yanlışım,
Tövbesi olmayan günahımsın,
Uzak duramadığım yasaklım,
En açık ettiğim saklımsın.
Sen başımdan giden aklım,
Severek çektiğim ahımsın.

Sen benim uyuyarak kalamadığım,
Tekrar uykusuna dalamadığım,
En güzel rüyaydın sevgili...
Gölgesinde yaşayamadığım,
Beraberimde taşıyamadığım,
Asırlık çınarımdın...

Sen benim uyuyarak kalamadığım,
Tekrar uykusuna dalamadığım,
En güzel rüyaydın sevgili...
Gölgesinde yaşıyamadığım,
Beraberimde taşıyamadığım,
Asırlık çınarımdın...

Hangi şaire baksam bana inat seni yazmış,
Hangi şarkıyı dinlesem tutup seni anlatmış,
Cümle kâinat bir olup seni ellerimden almış,
Seni önce ben yazdım, sonra herkes yazmış...
***
Baktım ki duyan duymayan, kalbine gelmiş,

Ayrılmayı kafaya koymuş bir kere.
Söylediği her şey bahanesiydi.
Hele çok sevdin sıkıldım dedi ya,
Bu mazeretlerinden en şahanesiydi.

Sen benim gülen yüzüm,
Aydınlık yanımsın.
Sen benim neşem, sevincim,
Mutlu yarımsın.
Sen benim çocukluğum, gençliğim,
İlk heyecanımsın.

Seni gördüğümde titrek,
Sensiz kaldığımda ödlek,
Sesini duyduğumda eblek,
Konuşmak istediğimde ahrazım.
Tam bir aptal misali...
Çünkü erişilmezimsin.

Ey benim sol yanım…
Aklımda olup yanımda olmayanım.
Ey benim eksik yarım…
Yüreğimdeki yeri dolmayanım.
Sen nasıl bir sevdasın ki ruhum sana doymuyor,
Böylesi bir aşkı benim bile aklım almıyor.

Ey oğul;
Sevda ile gelen dert bile olsa,
Başının üstünde yeri olsun.
Nefret sevdadan doğar,
Kırıp dökmeyen bir nefretin olsun.
Varsın doğruyu bulmak için,