Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Eğil gönlüm,
Aşk elinden eğilmek utanç değil,
Başı mağrur dağlara aldanma,
Sen bir başak misali eğil.
Eğil, eğil ki gururun,
Kibrin her ne varsa aşkın ateşinde yansın,

Henüz bitmedim...
Haklısınız eksildim,
Sözüm yok yıprandım,
Defalarca yerlere düştüm,
Defalarca çamura bulandım.
Horlandım,

Beklemekle geçen ömrüm,
Elbet bir gün bitecek.
Yüreğimde çırpınan bu hasret,
Canımdan çekip gidecek.
İlla ki sen diye atan kalbim,
Bir gün toprağa düşecek.

Kimse beni böyle çok sevmesin diyordu.
İlk defa bir güzel, sevilmek istemiyordu.
Çünkü kendini seveni kendisi sevmiyordu.
Ve sevmeden sevilmek çok acı veriyordu...

Senin sevgin beni korkutuyor diyordu.

Tek yapmam gereken,
Ardıma bakmadan gitmekti,
Tek söylemem gereken,
Allah'ından bul demekti.
Biraz takva, biraz tevekkül, sabredip beklemekti,
Aslında daha da önemlisi en baştan sevmemekti...

Keşke ellerimi açarken gelseydin,
Gözlerimi açarken değil.

Al hançeri sapla yüreğime,
Zararı yok kanasın,
Saadet bana çok,
Varsın canım biraz daha yansın,
Dönme yüzünü razıyım aydınlığın uzak kalsın,
Ama ellerini çekme benden,

Bu yürek hiç kimse için böyle çarpmadı,
Hiç bir zaman yerinden çıkar gibi atmadı,
Ey sevgili; sen bu aşka nasıl kıyacaksın,
Ben dururken, başka bir kalbe nasıl sığacaksın...

Bu can hiçbir zaman böyle mesut olmadı,

Sen benim en doğru yanlışım,
Tövbesi olmayan günahımdın,
Uzak duramadığım yasaklım,
En açık ettiğim saklımdın.
***
Sen başımdan giden aklım,

Sen benim en büyük şansımsın,
Gözümün gördüğü,
Yüreğimin sevdiği,
Huzuru bulduğum,
Yanında mutlu olduğum,
Eksikliğini hissettiğim, can dediğim,