Sen benim;
İlk görüşte değil,
Her görüşte aşık olduğum,
Gideceğinden değil,
Geleceğinden korktuğumsun.
Bilirsin dayanmaz yüreğim,
Her aklıma geldiğinde,
Aklım gidiyor sen kalıyorsun.
Biri sakinleş dediğinde,
Bu kez aklım başıma geliyor,
Ama sen kayboluyorsun.
Hiç düşündün mü sevgili,
Bugün her kapıyı çalasım,
Açan olunca da kaçasım var.
Gül yapraklarını koparasım,
Dört bir yana saçasım var.
Önüme gelene çatasım,
Yoldan geçene omuz atasım var.
Giderken gördüm;
Sadece tek bir kişiydi,
Lakin yüreğime sorsan,
Herkes gitmiş gibiydi.
Daha ilk anda anladım
Biten tek bir ilişkiydi.
Dün seni sevdiğini söyleyen,
Bu gün dost kalalım diyorsa,
Her şey bitmiş demektir.
Tek amacı kalıp enkazı seyretmektir.
Bu sebepten kırıp dökmeden,
Yakıp yıkmadan gitmek gerektir...
Ben hep anlatacağım ama,
Sen hiç anlamayacaksın,
Hem bende ki seni,
Hem sendeki beni...
Bilemeyeceksin hislerimi,
Kalbimdeki yerini.
Her şeyim olmak varken,
Hiç bir şeyim olmayı seçtin.
Gönlüme sultan diye beklerken,
Aleme köle olmayı seçtin.
Anla sevgili,
Ben seni değil, sen beni kaybettin...
Ağlıyorsam;
Canım yandığından değil,
İçim acıdığından.
Bir yerim kanadığından değil,
Yüreğim sızladığından.
Kalmıyorsam;
Neydi şimdi bu...
Hiç mi acımadın sevdiğini söylerken.
Hiç mi düşünmedin aşığım derken.
Merhametinde mi yoktu.
Beni bu hale koyarken.
Ben şimdi ne yapayım.
Ey gönül;
Sevmek en kolayı,
Boş yere övünme.
Mühim olan sevilmektir.
Sen hiç sevildin mi?
Sen onu söyle.
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim