Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Ben ki senin için senden geçmişim.
Bir nefeslik candan geçmem mi sandın.
Sen mutlu ol diye mutsuzluğu seçmişim.
Yürüdüğüm o yoldan dönmem mi sandın.
Ben ki olmadığın yeri zindan saymışım.
Uğruna bu şehirden göçmem mi sandın.

Bazı eşikler vardır,
Geçmeye korkarsın.
Bazı engeller vardır,
Takılıp düşeceğini sanırsın...
O eşiğin ardında,
Ya da o engelin önünde kalırsın.

Geçti sandığım hiçbir şey geçmiyor.
Bitti diye seviniyorum lakin bitmiyor,
Ey sevgili sevda bir kez başa geldi mi,
Yakıp kül etmeden senden gitmiyor.

Cam bir fanusun içinde gibiyim,

Gel...
Varlığınla değil darlığınla gel.
Sağlığınla değil hastalığınla gel.
Gülün kalsın,
Sen bana dikeninle gel.
Gülüşün kalsın,

Kanatlarım kırıldı,
Sana uçmak isterken.
Yanaklarım kavruldu,
Gözyaşımla yıkarken.
Gönül kimseyi görmez oldu,
Yollarına bakarken.

Hiç buluşmadan hep benim ile olanım,
Hiç ayrılmadan hasreti yüreğime dolanım.
Sesini duymadan seslendiğini duyduğum,
Yüzünü görmeden sevdasına tutulduğum,
Gel artık ne olur, gel aşkına vurulduģum...
***

Sen yine de gel bana.
İster yanıma, ister aklıma.

Bazen ayrılmak öylesine zor gelir ki,
Her şeyi göze alıp ta kalsam dersin.
Ardından bir güç seni öylesine iter ki,
Bir yaprak gibi savrulup ta gidersin.

Bazen yaşamak öylesine ağır gelir ki,

Gel demek ne kolaydı,
Gelmeye niyeti olsaydı.
Sev demekte ne vardı,
Gönül dengini bulsaydı.

Söz dinlemek kolaydı,

Geldiği gibi gitti.
Kapıları çalmadan,
Müsaade almadan,
Bir dakika fazla kalmadan.

Başladığı gibi bitti.