Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Sen hiç tanımadığın birine, sevdiğini sordun mu,
Sana zulmetmesine rağmen, O'nu korudun mu,
Haksız olduğunu bilsen bile savundun mu,
Söyle sevgili susma söyle,
Sen hiç; aşkın rüzgârında savruldun mu?

Sen ne çabuk vazgeçtin benden,
Ne de kolay bitti dedin,
Gitmemi istedin.
Bir ömrün kazandırdığını bir çırpıda silip,
Ne de kolay yetti dedin.
Nasıl da rahat söyledin...

Bu sevdanın bir tarafı ben,
Diğer tarafı hasretindi.
Olmazdı bu yüzden...
Yokluğunla yaşanmazdı.
Soracaklar elbet mahşerde,
O büyük aşka ne oldu?

Neden beni sevemedin...
Kalbim sana yetmedi mi ki,
Gönlünü bana veremedin.
Kim bilir nasıl da güzeldir,
Sevdiği tarafından sevilmek.
Kim bilir ne büyük saadettir,

Neden beni sevemiyorsun...
Gönlüm sana yetmiyor mu ki,
Gönlünü bana veremiyorsun.
Söyle yar söyle;
Neden bana gelemiyorsun...
Elin ayağın tutmuyor mu ki,

Herkes ektiğini biçermiş diyorlar.
O halde bu derdin ekeni sen,
Biçeni ise neden tek ben oldum.
Bahçemdeki dalın gülü hep sen,
Dikeni ise niçin yalnız ben oldum...
***

Aklına gelen başına gelir diyorlar,
Hiç aklımdan çıkmayanım, neden hala gelmiyorsun?
Bir şeyi kırk defa söylersen olur diyorlar,
Hep ismini andığım, neden yanımda olmuyorsun?

Geleceğin var da yollara düşmek midir sana ağır,

Tuzla buz olmuş cam kırığı misali sana olan aşkım,
Sadece yüreğime değil,
Boğazıma kadar dolmuşsun,
Sussam acıtıyor, konuşsam kanatıyorsun,
O halde yazayım diyorum, onu da beğenmiyorsun.
Söyle sevgili söyle;

En çok neye üzgünüm biliyor musun?
Sevmediğine değil, sevip de söylemediğine...
Neden böylesine kahroldum anlıyor musun?
Gelmediğine değil, geldiğini göremediğime...

En çok neydi muradım biliyor musun?

Ölüm ile ayrılığın tek farkı,
Ölümün bir kez yaşanmasıdır.
Aşk ile ateşin tek farkı,
Ateşin dışını yakmasıdır.
Madem ayrıldık;
Neden ölmedin diyorsun.