Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Sen ki benim muradım,
Her gece dualarla andığımsın.
Sen ki benim unutamadığım,
Bir gülüşüne ömrümü adadığımsın.
Görünce içimin ısındığı,
Huzuru bulduğumsun.

Ey yüreğimi derinden yakıpta giden.
İlk kıvılcımı atarken muradın neydi.
Ben karşında alev alev yanar iken,
Öylece seyretmekte muradın neydi.
***
Söyle aklımı başımdan alıpta giden.

Sensiz mutluluğun bile tadı yok.
Kahkahalar hüzün dolu.
Su toprak kadar kuru.
Güneş zifiri karanlık,
Ay sönmüş,
Yıldızlar küsmüş,

Şimdi ben nasıl ağlamayım,
Söyle nasıl yanmayım,
Nasıl ortada kalmayım.
Bu acıya nasıl dayanayım.
Aklıma nasıl mukayyet olayım.
Var mısın, yok musun nasıl bileyim.

Anlat diyorsunuz da;
Nasıl tarif edeyim ki,
Yitirdiğim aşkı sevdayı.
O benim gülen yüzüm,
Gören gözüm,
En güzel sözümdü.

Nasıl bir aşka düşmüşüm...
Uzaklaşınca bedenim,
Yaklaşınca yüreğim titriyor.
Yokluğunda sesim soluğum,
Varlığında nefesim kesiliyor.
***

Sen nasıl bir güneşsin ki, gece olunca kaçıp gidiyorsun,
Ay dediğin nedir ki, karşısında boyun eğiyorsun,
Sabah olunca dönmek, ben geldim demek elbette kolay,
Oysa gecenin karanlığında yürekli olup, kalabilmektir asıl olay.
***
Sen nasıl bir deryasın ki rüzgâr dinince duruluyorsun,

Senin aramızda dağlar var dediğin ne ki sevgili,
Sen asıl varlığın ile yokluğun arasındaki uçurumu gör.
Yollar uzak, gelemem diyorsun ya gülüyorum sadece,
Sen asıl bendeki huzur ile hüznümün uzaklığını gör.

Senin aklıma giriyorsun diye sitemin ne ki sevgili,

Ey gözlerinde cenneti gördüğüm.
Ey yaklaşınca ısınıp,
Uzaklaşınca üşüdüğüm.
Ey aklımdan çıkmayan,
Her an her saniye düşündüğüm.
Nasıl acımayıp da,

Madem ki yaklaştığımda,
Kalbimin atışını duyuyorsun,
O halde nasıl oluyor da,
Hala merhamet etmiyorsun.
Madem ki duracağından,
Böylesine endişe ediyorsun,