Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Seni unuttuğum zaman değil,
Unuttuğuma inandığın zaman yıkılacaksın.
Çünkü o zamana kadar hep,
Seni hiç unutmam sanacaksın...

Sevdandan geçtiğim zaman değil,

Bazen öyle çoğalıyorsun ki içimde,
Bende bana yer kalmıyor.
Bu kalp nasıl dayanıyor,
İnan aklım almıyor...
Hani sonrasında gidiyorsun ya benden,
Yerini kocaman bir boşluk kaplıyor.

Merhaba ile başlayıp,
Elveda diyerek biten nice aşklar varken,
Besmele ile başlayıp,
Amin diyerek süren bir aşktı bizimkisi.
Bir gün ile yetinen binlercesi varken,
Mahşere dek süren bir sözdü bizimkisi.

Mesele düşmem değildi ki.
Hep aynı hayatı yapmam,
Tam kapısından geçerken,
Dönüp ardıma bakmamdı.
Pencerede mi diyerek,
Görmeyi umut ederek,

Mesele gönül vermek değil almakmış anlayamadım.
Kolay olanı yaptım lakin zor olanı başaramadım,
Bu yüzden kayarken ellerimden sana tutunamadım...
Gönlümü verdim ama yazık ki gönlünü alamadım.

Sevdiğimi hep anlattım lakin sesimi duyuramadım,

Mühim olan akıl almak değil,
O akılda kalmaktır.
Zor olan adım atmak değil,
Doğru yere varmaktır.
Ve asıl mesele,
Sevmek değil,

Mesele;
Benimle aynı yöne bakması değildi ki;
Aynı yolda yürümesi de gerekmezdi.
Aynı şeyi görse,
Aynı menzile varsa bile yeterdi.
Mesele;

Mühim olan, sevebilmek değilmiş ki can,
Kırılıp dökülsen de, sevildiğini bilmekmiş.
Mesele, kimseyi özlemek değilmiş inan,
Az biraz olsa bile, özlenildiğini bilmekmiş...

Mühim olan, gönül vermek değilmiş ki can,

Bir müjdeli haber bekler,
Şu sevdalı yüreğim,
Gözü yollarda,
Kulağı kapıda,
Duaları semada.
Beklediği öyle bir haber ki,

Kim bilir; belki de haksızlık yapıyorum sana,
Sevilmenin sevmekten zor olma ihtimalide var...
Ben aşkından yandığım için kızıyorum ama,
Yakmanın yanmaktan zor olma ihtimali de var...
***
Belki seninde vicdanın sızlıyordur kim bilir,