Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Dedim ya gözü karam, gönül yaram.
Sensiz aldığım nefes bile haram.
Bakma sen öyle yaşıyor gibi yaptığıma.
Ben bile şaşıyorum ayakta kaldığıma...
Ölmeyince ölmüyor işte insan.
Kader bu ya çekeceğim varmış inan.

Bir zamanlar senden giderken gözüm arkada kalırdı,
Hatırla...
Kapıya kadar gider, sonra geri gelirdim,
Ardından bir daha ve sonra bir kez daha...
Dayanamazdın...
Git artık der beni kendin geçirirdin.

Bir zamanlar senden giderken,
Gözüm hep arkamda kalırdı,
Hatırla...
Kapıya kadar gider, sonra geri gelirdim,
Ardından bir daha ve sonra bir kez daha...
Dayanamazdın...

Tir tir titriyor yüreğim.
Belli ki yanıma değil de,
Yine aklıma geleceksin.
İçim acıyor sevgili,
Yoksa bir kez daha mı,
Kötü haber vereceksin.

Gözyaşımla yıkadım seni,
Tenimle kefenledim,
Kimseler bulmasın diye,
Yüreğime defnettim.
Bir mezar taşın bile olmayacak,
Övündüğün güzelliğinden,

Ey sevgili;·
Ben her zaman suçluyum da sen haklı mı?
Benim günahım aşikâr da seninki saklı mı?
Dert bana davetli de sanki sana yasaklı mı?
Söyle sevgili söyle;
Benim gözyaşım tuzlu da, seninki tatlı mı?

Gücüm yoktu;
Ne yaklaşmaya,
Ne uzaklaşmaya.
Dermanım kalmamıştı,
Ne teslim olup vurulmaya.
Ne de kaçıp kurtulmaya,

İstersin;
Gitmesin dersin,
Kapıları kilitler beklersin.
Bir de çocuk gibi inat edersin.
Bilirsin ama gücün yetmez,
Ne kal dersin,

Yaşamak mı?
Güldürme beni,
Yarini göremeyen,
Yarınımı görürmüş.
En geç gecesinde ölürmüş.

Gül hadi...
Bas gökleri inleten o kahkahayı.
Döneceğin belliydi de.
Zaten gidemezdin,
Bunu defalarca söylemiştim de...
Gül hadi...