Dünyanın öbür ucuna kadar gitsem de,
Senden bir adım öteye gidemiyorum.
Çünkü sevgili;
Ya tutup aklıma geliyorsun,
Ya kalbimde saklanıyorsun.
Kısaca her nereye gitsem,
En ummadığın anda gider,
Gitmez dediğin,
En olmadık zamanda biter,
Bitmez dediğin.
Ateş, en beklenmedik yerden düşer yüreğine.
Ve sen o an kahredersin, kaybolan günlerine...
Ben sensizliği zaten yaşıyorum sevgili.
Sen bensizliği göze aldın mı onu söyle.
Ben hep yalnızdım ömrümün sahibi,
Sen hiç yalnız kaldın mı bana onu söyle...
Ben seni unuturum unutmasına da sevgili,
Sen benim;
İlk görüşte değil,
Her görüşte âşık olduğumsun.
Gideceğinden değil,
Geleceğinden korktuğumsun.
Bilirsin dayanmaz yüreğim,
Git...
Aklımı daha fazla almadan,
Ahım sende kalmadan.
Vakit çok geç olmadan git...
Gözlerim yaş dolmadan,
Betim benzim solmadan,
Git diyorsun, gideyim gitmesine de,
Keşke ağzın başka, gözlerin başka söylemese,
İnan bir an bile durmazdım,
Sözlerine inat gözlerin ısrarla kal demese.
Gitme,
Bana bir şey de vaad etme.
İçimde öyle bir his var ki,
Sözlerden çok daha öte.
İçimde öyle bir korku var ki,
Sanki kopuyoruz göz göre göre.
Dökülen yalın, çıplak bir sendi dudaklarımdan,
Süzülen iki damla yaştı sadece yanaklarımdan,
Bakmadım, bakamadım bile dönüp ardından,
Sen dedim sustum, belki duyarsın sandığımdan.
Benim dudaklarım mühürlenmişti sanki senin ise yüreğin.
Git diyorsun...
Kalbim sendeyken beni ele gönderme,
Uzaklaştıkça nefesim tükeniyor,
Sakın kimselere verme,
Attığım her adımda bacaklarım titriyor,
Ayaklarım birbirine dolanıyor,
Gitmeyi bileceksin...
Şimdi buna mecbur muyum diyeceksin.
Kızacaksın, ayak direyeceksin.
Oturup kalmak isteyeceksin,
Ama yine de gitmeyi bileceksin.
Çaresi yok çünkü.
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim