Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Kırılmış tahta bir sandal gibiyim;
Ne yüzeyde kalabildim,
Ne diplere batabildim.
Her yanı sarılmış hasta gibiyim;
Ne ayağa kalkabildim,
Ne yerimde yatabildim...

Kırılıyorum işte elimde değil,
Can bu sonuçta,
Cam değil.
Elimde mi sanki,
Bak tuzla buz oluyorum.
Ufalanırken,

Sen bana değil,
Kendine zulmedersin,
Beni incitmek isterken, kendin incinirsin,
Zira ben benden geçmişim sen bunu iyi bilirsin,
Kırma o halde kalbimi, sakın kırma yar,
Bilirsin ki içimde sadece senin sevgin var...

Kır zincirlerimi, sal beni gideyim.
Aşk bitti, zaman bitti, ben bittim.
Azad et artık yıllar var ki köleyim.
Ümit bitti, sabır bitti, ben bittim...

Kır zincirlerimi sal beni gideyim.
Aşk bitti, zaman bitti, ben bittim.
Azad et artık yıllar var ki köleyim.
Ümit bitti, sabır bitti, ben bittim...
***
Bir şey söyle;

Geceyi üstümden atıp, açarken gözlerimi sabaha,
Ben hep seni daha az seviyor olmayı diliyorum.
Dinsin istiyorum çünkü acılarım,
Bitsin şu dayanılmaz hasretim.
Ama kalbim bana inat, daha güçlü arıyor seni.
Daha bir inatla özlüyor senli günleri.

O kadar kolay değil dönmek.
Mazinin üstünü örtmek,
Yapılanları görmezden gelmek.
Kolay değil her şeyi unutmak.
Onlarca lafı yutmak,
Tekrar ellerinden tutmak.

Beni dağıttığın kadar,
Kolay olmayacak toplaman.
Beni eksilttiğin kadar,
Mümkün mü tamamlaman.
Götürdüklerin az şeymiydi benden,
Neler gitti bir bilsen,

Aşkı tek sen mi biliyorsun!
Vaktiyle bizde yaşadık dedi.
Sustum,
Zira o aşkı,
Gelip geçici bir şey sanıyordu.
Hem de yaşadığım,

Ya kimse hakkında konuşmayacaksın.
Ya da hakkında konuştuğun kimseyle konuşmayacaksın...
Gayrısı iki yüzlülük olur ki,
İki yüzlü olmayacaksın..