Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Bir film izlersin, hiç bitmesin istersin,
Ama biter!
Bir dost gelir, hiç gitmesin istersin,
Ama gider!
Bir sevda yaşarsın, hiç yakmasın istersin,
Ama yakar!

Ben nefesim ol istedim,
Sen nefesimi kestin,
Ben limanım ol dedim,
Sen kasırga olup estin,
Ne istediysem senden,
Bana hep aksini verdin,

Duydum ki herkesi ben sanıyormuşsun,
Beni de herkes...
Oysa diğerleri ile tek ortak yanımız,
Aldığımız nefes...
Duydum ki sen beni el gibi saymışsın.
Aşkımı gelip geçici sanmışsın...

Boşver dedim;
Bazen en büyük fedakarlık vazgeçmektir.
İçin yana yana yalana sarılmak,
Gözlerine baka baka sevmiyorum demektir.
Boşver dedim;
Bazen en büyük onu fedakarlık özgür bırakmaktır.

Boş verdim yalan dünyayı,
Bana benimle gelen gerek.
Unuttum içimde kalan sevdayı,
Bana benim kadar seven gerek.
Vazgeçtim gözlerin güzelinden,
Bana benim gibi gören gerek.

Başka çaresi yok gönlüm;
Ya kader deyip çekeceksin,
Ya nasip deyip geçeceksin.
Ya yaranı saracaksın.
Ya yaralı kalacaksın.
Sanma ki iyi olacaksın.

Böyle aşk mı olur?
Gel dese koşacaktım.
Kal dedi kaldım.
Yani hayatında,
O istedikçe vardım.
Sorsan;

İşte bir aşk böyle geçti,
Anlamadan, dinlemeden.
Tek kelime edemeden.
Sadece susarak,
Duyguları saklayarak,
Utanarak,

Sen bu aşkın sevileniydin,
Ben seveni.
Sen bu aşkın çaresiydin,
Ben çaresizliği...
Ne sen beni sevebildin,
Ne ben sensizliği...

Yok yok,
Bu böyle olmayacak.
Bir çaresi illa ki bulunacak.
Yoksa bu can,
Daha fazla dayanmayacak.
Ya toprağa, ya yarine,