Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Geç oldu...
Artık gitmem gerek.
Şimdi sen nereye diyeceksin,
Haklısın aslında,
Evim barkım sen olmuşken,
Gidecek yerim mi var...

Ben; hep duygularımın peşinden sürüklendim,
Sen; her zaman aklını dinledin,
Ben; sabırsızdım bekleyemedim,
Sen; garanticiydin benimle gelmedin,
Ben; sevgiden öte yol var mı?
Durma dedim,

Sen benim;
İlk görüşte değil,
Her görüşte aşık olduğum,
Gideceğinden değil,
Geleceğinden korktuğumsun.
Bilirsin dayanmaz yüreğim,

Her aklıma geldiğinde,
Aklım gidiyor sen kalıyorsun.
Biri sakinleş dediğinde,
Bu kez aklım başıma geliyor,
Ama sen kayboluyorsun.
Hiç düşündün mü sevgili,

Hiç yanımda yoktun ama,
Her an her saniye yüreğimdeydin.
Belki uzaktaydın ama,
Aldığım her nefeste aklımdaydın.
Şimdi tutmuş güya gidiyorsun.
Bir de giderken bitti diyorsun.

Her âşık;
Sevdiğinin dilinden döküleni değil,
Kalbinden geçeni bilir,
Sevdiği nerede olursa olsun,
Uzağında değil, yanında olur.

Ey sevgili;
Şefkatin de hoş nefretinde.
Zulmün de güzel merhametinde.
Sitemin başka tatlı,
Küsmen başka.
Her halin ne de güzel yakışıyor aşka.

Bugün her kapıyı çalasım,
Açan olunca da kaçasım var.
Gül yapraklarını koparasım,
Dört bir yana saçasım var.
Önüme gelene çatasım,
Yoldan geçene omuz atasım var.

Giderken gördüm;
Sadece tek bir kişiydi,
Lakin yüreğime sorsan,
Herkes gitmiş gibiydi.
Daha ilk anda anladım
Biten tek bir ilişkiydi.

Dün seni sevdiğini söyleyen,
Bu gün dost kalalım diyorsa,
Her şey bitmiş demektir.
Tek amacı kalıp enkazı seyretmektir.
Bu sebepten kırıp dökmeden,
Yakıp yıkmadan gitmek gerektir...