Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Siz hiç;·
Alev almış bir yüreği,
Talan olmuş bir kalbi,·
Yük diye taşıdınız mı?
Siz hiç;
Yitip gitmiş bir geleceği,

Kadere bak...
Gel desem gelecek,
Gel gör ki diyemiyorum.
Hadi desem yola düşecek,
Ne var ki diyemiyorum.
Sevmek mi dediniz?

Tamam, kabul kaderin ayrılmakmış benden,
Öyleyse kederin neden düşmez peşimden,
Kaç mektup gönderdim sana gittiğim yerden,
Hiçbiri bahsetmedi mi yüreğimdeki kederden.

Hatırlarsın;
Ben her sabaha,
İçim üşüyerek uyanırdım.
Hava soğuk derdin ama,
Sebebi sendin,
Ve ben her geceye,

Sebebi yok,
Gerekçesi,
Açıklaması yok.
Ne ben konuşarak anlatabilirim,
Ne sen dinleyerek anlayabilirsin.
Ne ben yazarak anlatabilirim,

Adını soruyorlar ''sebep'' diyorum.
Yaşamaya sebep,
Ölmeye sebep,
Ağlamaya sebep,
Gülmeye sebep.
Onun tek bir adı var;

Sebebi yok, gerekçesi veya nedeni de yok.
Ne ben konuşarak anlatabilirim,
Ne sen okuyarak anlayabilirsin,
Sadece sevdim; sebepsiz, nedensiz...
Hem de öyle baktığım herkeste,
Senden bir şey bulacak kadar da değil,

Sen hüznünü gönder bana,
Ben ağlarım yerine,
Senden gelen dert nedir ki şu sevdalı gönlüme,
Ben çekerim, her cefan tacımdır,
Başım, gözüm üstüne.
Sen ağlama sevdiğim,

Akıllı ol diyorlar evlat, sen akıllı olma.
Dünyada akıllı çok, sen onlara uyma.
Yürekli ol yeter, inan gayrısı yalan dolan.
Kalbinin sesini duy sadece odur aslolan.

Merhamet yürektedir evlat, akılda değil.

Bir fırtına kopar da içinde,
Yıkılmaz sandığın her şeyi, yıkar da gider.
Öyle bir şimşek çakar ki yüreğinde,
Yanmaz sandığın ne varsa, yakar da gider.

Sen aşkı bilmezsin güzelim, hazırlığı olmaz.