Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Dedi; sen aşkını yaşa bende neyi ararsın?
Dedim; aşkı ben yaşayacaksam sen niye varsın.

Dedi; ben aşka inanmam sadece sevdiğimi sanmışım,
Dedim; aşktan uzak kalbine, boşuna mı yanmışım...

Gönlüm bir güzele düşmüş,
Güzel benden habersiz.
Gözler tüm yaşını dökmüş,
Döken bundan habersiz.

Beden yollara düşmüş,

Hatır diye bir şey var,
Yapmam dediğim her şeyi,
Bana yaptıran.
Bir de akıl diye bir şey var.
Bende olmayan...

Karanlık değil ki,
Bu içine düştüğüm.
Acı değil,
Keder değil ki,
İçimde büyüttüğüm.
Hani ışığın kör etmesi gibi,

Senin gibi oldum inanamazsın.
Artık bende kendimi,
Çok kötü hissediyorum,
Seni sevdiğim için,
Değer verdiğim için,
Sana defalarca geldiğim için...

Öyle güzel kayboldum ki sende,
Sen bile bulamazsın artık beni kendinde.
Kalbine sorsan da o şimdi nerde,
Bir daha olmam baktığın hiçbir yerde.
***
Öyle güzel kurudum ki gözlerinde,

Ben severken mutluydum,
Sen sevilirken mutsuz,
Ben acı çekerken mutluydum,
Sen çektirirken mutsuz,
Ben ağlarken mutluydum,
Sen gülerken mutsuz,

Hani bazen tutarsın ama dokunamazsın ya,
Hani bazen söylersin ama konuşamazsın ya,
Hani koşarsın ama tek bir adım atamazsın ya.
İşte ben hep öyleyim...

Muhakkak ki sevileceksin,
Ama bendeki gibi değil.
Elbette isteneceksin,
Ama benim istediğim gibi değil.
Biliyorum ilk zamanlar,
Kendini mutlu hissedeceksin.

Ne damarımdaki kan,
Ne bedenimdeki canmış beni ayakta tutan.
Ne aldığım nefes,
Ne de sandığım gibi,
Herkesmiş beni hayata bağlayan.
Kanım çekilince,