Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Kurban;
Yaklaşmak,
Sevgiliye ulaşmaktır.
Rızasını arzulamak,
Bağlılığını sunmaktır.

Gözyaşımı toplasam,
Birikir derya olurdu.
Sen dışında duama ne katsam,
Eminim kabul olurdu.
Bu kadar mı olmazı diledim.
Bu kadar mı imkansızı istedim.

Merhaba ile başlayıp,
Elveda diyerek biten nice aşklar varken,
Besmele ile başlayıp,
Amin diyerek süren bir aşktı bizimkisi.
Bir gün ile yetinen binlercesi varken,
Mahşere dek süren bir sözdü bizimkisi.

Sözlerin başka söyler, gözlerin başka,
Ne bitirdin, ne de şans verdin bu aşka,
Giderken tuttun elimden,
Dönerken ittirdin kendinden,
Ne kendin sevdin, ne sevmeme izin verdin,
Ne beni terk ettin, ne de bir adım bana geldin...

Bu kalbin çalanı sen,
Çaldıranı ben oldum,
Bu hasretin sebebi sen,
Çekeni ise ben oldum.
Kaçan hep sendin sevgili,
Yakalanan ise ben oldum,

Seni unuttuğum zaman değil,
Unuttuğuma inandığın zaman yıkılacaksın.
Çünkü o zamana kadar hep,
Seni hiç unutmam sanacaksın...

Sevdandan geçtiğim zaman değil,

Bazen öyle çoğalıyorsun ki içimde,
Bende bana yer kalmıyor.
Bu kalp nasıl dayanıyor,
İnan aklım almıyor...
Hani sonrasında gidiyorsun ya benden,
Yerini kocaman bir boşluk kaplıyor.

Merhaba ile başlayıp,
Elveda diyerek biten nice aşklar varken,
Besmele ile başlayıp,
Amin diyerek süren bir aşktı bizimkisi.
Bir gün ile yetinen binlercesi varken,
Mahşere dek süren bir sözdü bizimkisi.

Mesele düşmem değildi ki.
Hep aynı hayatı yapmam,
Tam kapısından geçerken,
Dönüp ardıma bakmamdı.
Pencerede mi diyerek,
Görmeyi umut ederek,

Mesele gönül vermek değil almakmış anlayamadım.
Kolay olanı yaptım lakin zor olanı başaramadım,
Bu yüzden kayarken ellerimden sana tutunamadım...
Gönlümü verdim ama yazık ki gönlünü alamadım.

Sevdiğimi hep anlattım lakin sesimi duyuramadım,