Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Yağmur olmuş yağıyorum,
Hiç görmediğiniz kadar,
Bardaktan boşalırcasına,
Toprağı delercesine,
Etrafı yıkıp,
Dağları önüme katarcasına yağıyorum.

Ben ne zaman görsem seni;
Dizlerimin bağı çözülür,
Ayakta duramam,
Ayaklarımın dermanı biter,
Adım atamam,
Ellerim titrer,

Aynalar da yalancıymış...
Baktığım başkası ben başkaymışım.

Gözler de yalancıymış...
Gördüğüm başkası sen başkaymışsın.

Ey gönlüm; aynı rüyayı iki kez göremezsin.
Bir düştü gördüğün, uyanmam diyemezsin.
Acı gerçek karşında, görmezden gelemezsin.
Uyan gönlüm uyan; kadere isyan edemezsin.

Ey gönlüm; sevilmeyi istemek sevene haktır.

Sen hep ben derken ben hep sen dedim.
Biz bu yüzden aynı dili konuşamadık.
Sen hep git derken ben hep gel dedim.
Biz bu yüzden aynı yerde buluşamadık.

Ayrılmak mı?
Her an yüreğimdesin, ayrıldığımız yalan,
Unutmak mı?
Her an aklımdasın, seni unutmak haram,
Yaşamak mı?
Bu günümüze şükür, kanıyor olsa da yaram,

Ayrıldık çünkü ben onu değil,
Ondaki beni,
Gönlünde ki yerimi sevmiştim.
Lakin gördüm ki,
Onda benden eser kalmamış.
Benim sandığım o yeri ise,

Bu ayrılığa başka sebep arama.
Sen sevmeden sevilmek istedin,
Ben sevilmeden sevmekten vazgeçtim.
Hepsi bu...

Ya nazın yüreğime ağır gelirde,
Kaçmalarından yorgun düşersem,
Ya bir gün sana elveda der de,
Ardıma dahi bakmaz gidersem!
Ya kulaklarım sağır olursa...
Seslendiğinde duymazsam.

Yokluğuna dayanmak,
O kadar da imkansız değilmiş.
Azalıyor işte milim milim...
Biraz derdim.
Biraz kendim.
Biraz kederim.