Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Artık gitme;
Bak caddeler değişiyor,
Sokaklar değişiyor,
Mekanlar bile değişiyor ama,
Kalbimde hiç bir şey değişmiyor.
Artık gitme;

Artık hürsün…
Zindandan kurtulan kişiler gibi,
Kafesinden ayrılan kuşlar gibi,
Deryasına ulaşan balıklar gibi hürsün.
Gayrı dilediğin yere gitmekte,
İstediğin şeyi yapmakta özgürsün.

Artık üzülme,
Bak sevmiyorum eskisi gibi.
Artık kahretme,
Bak gezmiyorum etrafında,
Pervane gibi.
Aramıyor sormuyorum.

Yokluğunda hep şiir yazar, sorana gittiğini söylerdim.
Pencereden gidişini izler, gözyaşımı gizlerdim.
Artık düşünüp de yazamıyor, o gitti diyemiyorum.
Cesaret edip bakamıyor, döktüğüm yaşı gizleyemiyorum.
Gücüm kalmadı sevgili, ayrılığa dayanamıyorum.
Sen bilmezsin belki ama ben sensiz yapamıyorum…

Ben salak olduğum için değil,
Aşık olduğum için sana inandım.
Ama sana inandıkça aşkı unutup,
Bildiğin salak oldum.

Öylesine âşık olmalı ki insan,
Yürüdüğü yollar hep sevgiliye varmalı,
Etrafındaki canlı cansız her varlık,
Aşkın huzurunda el pençe divan durmalı.

Öylesine esmeli ki sevdasına,

Aşık olmam demeyeceksin,
Büyük laflar etmeye gerek yok.
Bazı şeyleri kadere bırakacak,
Yazgın her ne ise razı geleceksin.
Eğer aşkı tanımam dersen,
Gün gelir aşkın dibine vurursun.

Ah etmeye hakkın yok.
Aşıksan zulmünü dahi seviyorsun.
Güzelmiş çirkinmiş kıymeti yok.
Her halini başka güzel buluyorsun.
Bir kere aşık olmaya gör,
Ondan gelen derdi bile seviyorsun.

Aşk;
Ya ok olup yüreğine saplanmaktı,
Ya yok olup yüreğinde saklanmaktı.

Aşk kimseyi bulmak değil,
Kimsede kendini bulmaktır.
Gözü kördür görmezsin,
Kulağı sağırdır duymazsın.
Kim sana vazgeç dese uymazsın.
Gitme derler lakin durmazsın.