Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Aldandım! ..
Mutlu olabilmenin tek şartının;
Mutlu edebilmek olduğunu sandığımda aldandım.
İnsan mutlu olmadan mutlu edemez,
Kendini bulmadan başkasını düşünemezmiş.
***

Halimi sorma ne olur...
Zaten aldanmaya yer arıyorum.
Sen nasılsın dedikçe,
Beni düşündüğünü sanıyorum.
Sonra içimde bir savaş başlıyor.
Her yer sil baştan yıkılıyor.

Ah be sevgili,
Aldığım nefes gibisin,
Ne ben, solumadan yapabiliyorum,
Ne de sen hep içimde kalıyorsun.
Ne zaman derin bir nefes çeksem,
Bir kaç saniye sonra kaçıyorsun.

Aldırma gönül...
Bu ilk değildi ki son olsun.
Sevmeyi öğrenemedi ki,
Aşkı bulsun.
Böyle gelmiş böyle de gider.
Varsın canı sağolsun...

Söz oldum,
Al dudaklardan döküldüm,
Işık oldum,
Ela gözlerden süzüldüm,
Aşk oldum,
Taş yüreklerde sevildim,

Alevler içindeyim yar...
Sicim gibi yağmana,
Ruhumu ıslatmana ihtiyacım var.
Gözüm yolda bekliyorum yar...
Kapımı çalmana,
Beni çekip almana ihtiyacım var.

Bakma sen yok dediğime,
Sevgiden uzak,
Her sözüne alınırım.
Aldanma öyle dik durduğuma,
Bir bakışınla bile,
Kum gibi dağılırım.

İlk zamanlar dünya başına yıkılacak,
Sen altında ezildiğin bu yükü taşıyamayacaksın.
Unutmak için olmadık gönüllerde teselli arasan da,
Hiç aklından çıkmayacak ama gün gelip alışacaksın.

Ne zaman yürümek istesen, eksik bacağın engel olacak sana,

Bize aşık olmak değil,
Aynı olmak gerekti.
Aynı hayali kurmak,
Aynı adımı atmak,
Aynı pencereden bakıp,
Aynı acıları tatmak gerekti.

Alışıyor insan;
Hasretten ölünmediğini gördüğünde,
Gidenin dönmediğini öğrendiğinde,
Ve acının eşiğini geçtiğinde,
Alışıyor insan...
Biliyor çünkü,