Hani sevenler hiç ölmezdi.
Hani sevene yılan bile değmezdi.
Hani içtiğimiz su dahi ayrı gitmezdi.
O halde söyle sevgili,
Bu anlamsız ayrılığa sebep neydi?
Oralar illa ki güzeldir.
Yine de gel diyorsam,
Hasetimden değil,
Hasretimden...
Bir gün gel demeyeceğim.
Kırk yıl beklemişim sevgili,
Bir günle yetinmeyeceğim.
Ya gitmemek üzere gel,
Ya gelmemek üzere git.
Bilki sabır kalmadı bende,
Bazen öyle çok özlersin ki;
Hasretten burnunun direği sızlar.
Ve bazen öyle çok seversin ki;
Göz kapakların bile onun ismiyle atar...
Hatır diye bir şey var,
Yapmam dediğim her şeyi,
Bana yaptıran.
Bir de akıl diye bir şey var.
Bende zerresi olmayan...
Hatırladın mı sevgili;
İlk kez buluştuğumuz o yeri.
Konuşurken titreyen sesimi,
Sen diye atan kalbimi,
Hani korkmuştun duracağından,
Bir anda göğsümü yırtacağından.
Ne zormuş insanın hayale dalması,
Gerçekte hiç olmayanı,
Varmış gibi sanması.
Havanda su dövmesi,
Ama bunun farkına bile varamaması...
***
Kapasam gözlerimi,
Sıyrılsam bedenimden,
Bir anda yanında olsam.
Güzelliğini seyre dalsam.
Uzanıp ellerini tutsam,
O an için ürperse,
Hayal ile Gerçek arasında yaşanır aşklar,
Bir rüyaydı desen, kalbin inanmaz,
Gerçekti desen yanında bulunmaz.
Gel-Git ler arasında geçer ömür,
Gel desen kalbin dayanmaz.
Git demeye ise dilin varmaz,
Hayat sana güzeldi,
Sen de bana.
Kader sana gülerdi,
Sen de bana.
Bu yüzdendir sensiz hayatı sevememem.
Bu yüzdendir yokluğunda gülememem.
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim