Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Sen benim yüreğimin kaybedenisin artık,
Oysa öylesine güçlü idin ki bir zamanlar,
Tüm varlığıma sahip imparatorluk misali,
Kayıtsız şartsız itaatle bağlıydım sana.

Şimdi bu mağlubiyeti benim dahi aklım almıyor.

Ey sevgili,
Bilesin ki sen benim ahımdan,
Bense uğruna yolduğum papatyaların,
Günahından yanacağım.
O gün gelip bana hesap soran her yaprağa,
Benim güllerimi de solduran vardı diye,

Ben bu zamanın adamı değilim bunu bilesin,
Düştüm mü yüreğine bir ömür çıkmaz kalırım,
Bilirim sen kalbimi benden almak istersin,
Ama ben kalbinle kalmam,
Akılını da senden alırım.
***

Huzurun mutluluğun bendeyse gel sevgili,
Bu can da,
Bu tende senindir benim değil ki.
Hem aklın,
Hem fikrin bendeyse durma artık sevgili,
Bu gönlün gerçek sahibi sensin,

Yüreğimde güzelliğe dair her şey,
Benim değil senindir.
Sevgi, mutluluk her ne varsa al götür,
Benden yana helaldir.
Bir duvardaki resmin kalsın,
Birde penceremdeki hayalin.

Sensizlik çok zor, dayanamıyorum desem,
Benim için vuslatın yolunu bulur musun?
Yalnızlığa katlanamayıp ölmeyi dilesem,
Göçüp gitmek için, sebebim olur musun?

Korkuyorum, baktığım her yer karanlık desem,

Yokluğunda ne de cesurdum.
Görsen benimle gurur duyardın.
Nasılda ağlamadan bekleyip durdum,
Bilsen, işte bu benim sevgilim derdin...

Usul usul gidişine sapasağlam dayandım.

Güzel gözlü sevgili,
Benim sende emanetim var,
Bana ait olup ta;
Sende kalan bir sen var.
Harcamaktan sakınmadığın, kimselerden kaçırmadığın,
Bana ait olup ta; senden alamadığım bir ben var...

Ey sevgili, sessizliği inlet ve beni sevdiğini söyle,
Acılar dinsin, hasta gönlüm uykusundan uyansın,
Senin için zalim diyen aklım, kalbimden utansın.
Söyle sevgili, söyle ki içimde yer yerinden oynasın...

Ey sevgili, geceyi aydınlat ve beni sevdiğini söyle,

Ne yaptıysam ben kendim yaptım.
Tuttum seni kendime kattım.
Seninle yattım, seninle kalktım.
Senin benden haberin bile yok.
Beni ateşe kimseler değil,
Yine ben kendim attım…