Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Hangi sohbette adın geçse,
Aklım gidiyor...
Sen aklımda kalıyorsun.
Ne zaman gözlerim seni görse,
İçim gidiyor...
Sen içimde kalıyorsun...

Yüzümü döndürüp yüzüne bakamıyorum,
Her yanımı sararsın diye,
Aklım gidiyor.
Olduğun hiç bir yerde kalamıyorum,
Hatırımı sorarsın diye,
Aklım gidiyor.

Her aklıma geldiğinde,
Aklım gidiyor sen kalıyorsun.
Biri sakinleş dediğinde,
Bu kez aklım başıma geliyor,
Ama sen kayboluyorsun.
Hiç düşündün mü sevgili,

Sen kalbime girdiğin günden beri,
İçimde depremler olmakta,
Fırtınalar kopmakta.
Ne yediğimde tat kaldı,
Ne de içtiğimde lezzet.
Tüm varlığım el ele verip,

Gözleri davet etmese,
Tek bir adım atmazdım.
Yüreği gel demese,
Bunca yolu aşmazdım.
Ve bana tebessüm etmese,
Aklımı yitirip şaşmazdım...

Aklım kalbime küsmüş, kalbim aklıma,
Biri söylediğime kızmış, diğeri sakladığıma,
Biri kaygısızlığıma kırgın, öbürü yandığıma,
Ben oturmuş ağlarım, arada kaldığıma.

Canım bedenime küsmüş, bedenim canıma,

Düşünme gönlüm,
Olmayacak şeyleri aklına getirme.
Hasret çekilmez olsa da,
Sen bu sebepten kendini bitirme.
Görmez misin,
Seni yakan ateş kimleri ısıtmakta.

Hangi gece bekler sabahı,
Gün diye doğan sen olmayacaksan.
Hangi gönül bekler baharı,
Ateş diye ısıtan sen olmayacaksan.
Bana mı kaldı yokluğunda yaşamak.
Kolay mı sence olmadığın dünyada,

Benden aşkı dileme sevgili,
Sevgimi sana verirsem ben sevgisiz kalırım,
Israrla kalbimi benden isteme sevgili,
Gönlümü sana verirsem, aklını da senden alırım.

Benden sana gelmemi isteme sevgili,

Alan sen misin ki;
Dileyince veresin.
Kalan sen misin ki;
İsteyince gidesin...