Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Herkese onu ne çok sevdiğimi söylemiş.
İyi hoşta kendinden tek kelime etmemiş.
Sanırsın ki o beni hiç sevmemiş.
Üzüldüğüm ne biliyor musun?
Beni az demiş, kendini hiç dememiş...
Çünkü çok diyerek benim sevgime,

Sanma ki sen siyah ben beyazım,
Sanma ki sen kış ben ise yazım.
Eğer var isem, yalnız seninle varım.
Çünkü bu, benim alın yazım.
Demem o ki; sen ne isen,
Bende diğer yarınım.

Sanma ki suçluyum.
Aldığın ahım,
Benim en büyük günahım.
Sanma ki bu yüzden suskunum.
Ettiğin lafın,
Senin büyük zaafın.

Ne aradığımda duydun sesimi...
Ne düştüğümde tuttun elimi.
Çocuk gibi ağladığımda bile,
Silmeliydin gözlerimin nemini.
O halde sana nasıl güveneyim.
Kırıp döktüğün bu kalbi,

Sanma bu aşkın acısı,
Sonsuza dek sürecek.
Herkes benim,
Ne çabuk iyileştiğimi görecek.
İşte o gün kalbim seni unutup,
Tekrar bana dönecek.

Ben seni sevmekten değil,
Sevdiğimi söylemekten vazgeçtim.
Senin uğruna yanmaktan,
Kül olup savrulmaktan değil,
Senin de yandığını sanmaktan,
Sevginle yorulmaktan vazgeçtim.

Sen dokunduğuma kızıyorsun da
Seven dokunur arkadaş.
Sevilen yok dese de,
Dokunmayı istemese de,
Seven dokunur...
Aşk sadece yatakta yaşanmazki.

Bazen sevenin sevgisi öyle büyük olur ki,
Sevilen bunun hikmetini kendinden sanır.
Bazen seven öyle güzel sever ki,
Sevilen bunu kendi güzelliğinden sanır.
Bazen seven öyle tatlı bakar ki,
Sevilen kendini baldan şekerden sanır.

Bir zamanlar severdim kendimi,
Değer verir, önemserdim bile.
Ne zaman ki sen kalbime girdin,
Ben o anda sevdiğim o beni kaybettim.
Bir başka oldum, huyum değişti,
İçimde hiç olmayacak arzular gelişti.

Her karanlığın bir şafağı, her insanın bir karanlık yanı var,
Her yüreğin bir sahibi, her sahibin ise bir Yaradan’ı var,
Her gözyaşının bir sebebi, her sebebin bir müsebbibi var.
Ve sen sakın unutma gönlüm;
Her ateşin bir yananı, her yananın ise mutlak bir yakanı var...