Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Diyor ki gel bana,
Şifa olurum yaralarına.
Oysa biz dermanı,
Derdi verenden bekleriz.
Hakkımızda hüküm her ne ise,
Onu kabul ederiz.

Ben senden gidemiyorum.
Deniyorum ama,
Tek bir adım dahi atamıyorum.
Aklım sende kalıyor,
Kalbim sen diye atıyor.
Gözlerim seni arıyor,

Dert etme can...
Giden sevgilin dönmeyecekte olsa,
Gören gözlerin görmeyecekte olsa,
Kalan bedenin ölmeyecekte olsa,
Dert etme.
De ki pişman değilim;

Yağmur yüklü bulut gibiyim bu aralar,
Yaş olup ta gözümden düşen düşene,
Ölü bedenlere toprak gibiyim son zamanlar,
Yüreğimi mezar niyetine deşen deşene...

Yolculara günü birlik han gibiyim bu aralar,

Ey gönül;
Madem ki her ne etsen yaranamazsın.
Bırak o halde vazgeç ki yaran azsın.
Sarma sakın hiç bir yerini varsın kanasın.
Sadece dik dur,
Dik dur ki gören hala hayatta sansın.

Bazen gözün kör olur,
Bakar ama görmezsin.
O an da dilin lal olur,
İster ama söylemezsin.
Bazende kulağın sağır olur,
İşitir ama duymazsın.

Ey gönül;
Yarin yüreğine düşeyim derken,
Aşkı bilmeyenlerin diline düştün.
Elden, ayaktan değilse bile,
Gözden, gönülden düştün.
Demedim mi sana aşk yürekte güzel,

Hani bazı yollar vardır ya;
İlerlemek dönmekten daha zordur.
Hani bazı zamanlar vardır;
Her günü dününden ağırdır.
Bazı sevdalar vardır hani;
Kal demek;

Dilersen git;
Ama bil ki attığın her adımda,
Çiğnediğin toprak değil sinemdir.
Dilersen git;
Ama bil ki yokluğunda kaldığım yer,
Evimiz değil cehennemdir.

Senin de boğazına düğümlenecek kelimeler,
Kalbinden geçeni söylemeye dilin varmayacak,
Her gün daha çok uzaklaştığımı göreceksin de,
Yaptıklarına bakıp kal demeye yüzün olmayacak...

Gitme diyemediğin için sitem de edemeyeceksin.