Ah etmeye hakkın yok.
Aşıksan zulmünü dahi seviyorsun.
Güzelmiş çirkinmiş kıymeti yok.
Her halini başka güzel biliyorsun.
Bir kere aşık olmaya gör,
Ondan gelen zulmü dahi seviyorsun.
Aşk ne almaktır ne vermek.
Ne kazanmaktır ne kaybetmek.
Aşk sadece sevmektir.
Varsın kazanan kazandığını sansın.
Varsın kaybeden geçmişle oyalansın.
Biz ne kazanır ne kaybederiz.
Aşk ne garip.
Gidenin neden gittiğini değil de,
Neler çektiğini düşünüyor insan.
Gelene hesap sormayı değil de,
Sımsıkı sarılmayı düşlüyor insan.
Demek ki özlüyor işte insan.
Aşkta tıpkı ölüm gibiydi.
Vakti gelip süren bitti mi,
Yaşadığına da pişman oluyorsun,
Yaşamadığına da...
Gün gelip biri sual etti mi,
Yaptığının da hesabını veriyorsun,
Ne kelebeğin kanadında,
Ne çiçeğin özünde…
Ne çölün ortasında,
Ne pınarın gözünde…
Ne şiirlerin dilinde,
Ne dilsizlerin sözünde…
Sevda da elbise misali,
Uymazmış her bedene,
Anlamazdım aslında,
Anlam veremezdim ki bunu diyene,
Lakin gördüm ki bazısına geniş,
Bazısına dar gelirmiş,
Ey Gönül ayrılık elinden ne çok ağlarsın,
Kavuşmak için gece gündüz dua edersin.
Her kimi görsen, sürekli sevgiliden bahsedersin.
Aşkın dillere düştü gönlüm, sen hala kendine gelmezsin…
Bırak sevdan dillerde söz olacağına, yüreğinde köz olsun.
Yağmur olmuş yağıyorum,
Hiç görmediğiniz kadar,
Bardaktan boşalırcasına,
Toprağı delercesine,
Etrafı yıkıp,
Dağları önüme katarcasına yağıyorum.
Ben ne zaman görsem seni;
Dizlerimin bağı çözülür,
Ayakta duramam,
Ayaklarımın dermanı biter,
Adım atamam,
Ellerim titrer,
Ey gönlüm; aynı rüyayı iki kez göremezsin.
Bir düştü gördüğün, uyanmam diyemezsin.
Acı gerçek karşında, görmezden gelemezsin.
Uyan gönlüm uyan; kadere isyan edemezsin.
Ey gönlüm; sevilmeyi istemek sevene haktır.
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim