Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Demek dileğin ayrılmaktı benden.
Demek bu kadar yoruldun ha sevgimden.
Dualar edecek kadar,
Bitsin diyecek kadar,
Gitmemi isteyecek kadar...
Oysa neydi ki benim senden beklediğim.

Demek sen de gidiyorsun.
Demek ki bunca zaman sonra,
Bana veda ediyorsun...
Bitti diyorsun...
Git… Sana kal diyemem elbet,
Lakin benden gitmemi isteme,

Demek hepsi yalandı...
Onca acı,
Onca hasret,
Diyorsun ki boşuna yaşandı.
Bu yürek,
Bu can,

Demek ki yalanmış...
Gerçekten her şey menfaat,
Her şey çıkarmış.
Ben inanamazdım ama,
Meğer sözlerinin ardında,
Acıdan daha acı,

Demek gidiyorsun.
Bir veda etmeden,
Hoşçakal bile demeden...
Şimdi ben gelmeyeseydim ansızın,
Bir daha göremeyecektim seni öyle mi?
Yani bu ev sensiz mi kalacaktı?

Diyorsunuz ya sabret;
Demeyin...
Kolaysa sabretmek,
Önce siz deneyin.
Olmuyor öyle,
Uzaktan ahkam kesmek.

Diyor ki gel bana,
Şifa olurum yaralarına.
Oysa biz dermanı,
Derdi verenden bekleriz.
Hakkımızda hüküm her ne ise,
Onu kabul ederiz.

Ben senden gidemiyorum.
Deniyorum ama,
Tek bir adım dahi atamıyorum.
Aklım sende kalıyor,
Kalbim sen diye atıyor.
Gözlerim seni arıyor,

Dert etme can...
Giden sevgilin dönmeyecekte olsa,
Gören gözlerin görmeyecekte olsa,
Kalan bedenin ölmeyecekte olsa,
Dert etme.
De ki pişman değilim;

Yağmur yüklü bulut gibiyim bu aralar,
Yaş olup ta gözümden düşen düşene,
Ölü bedenlere toprak gibiyim son zamanlar,
Yüreğimi mezar niyetine deşen deşene...

Yolculara günü birlik han gibiyim bu aralar,