Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Gözlerini çek üzerimden sevgili, şeytan dolduruyor,
Bakışların kurşun olup, beni yüreğimden vuruyor...
Doğrultma gözlerini sevgili bana bir şeyler oluyor,
Kalbim önce hızla çarpıp, ardından bir anda duruyor...
***
Bana öyle bakma sevgili, tutuluyor kaçamıyorum,

Ey oğul,
Gözlerindeki hüznü silmeye geldim.
Seninle birlikte gülmeye,
Tek bir buseni yarama,
İlaç niyetine sürmeye geldim.
Ey oğul,

Öyle kanamış ki yüreğimizdeki yaramız,
Şifa bulmayı umarken,
Ummadığımıza şifa olmuşuz.
İstemeye istemeye candan olurken,
Başka canlarda hayat bulmuşuz.
Sevene ölüm neymiş ki!...

Şiir gibi bir hayatımız olsun istemiştim.
Ama ben şiiri seçtim, sen hayatı...

Bir şiiri kalbine değil de, kâğıda yazmalıymış insan,
Günü gelince yok etmeyi bilmeli, yırtıp atmaya gücü yetmeli,
Yok, kâğıda değil de, kalbine yazarsa bir insan,
Her mısrasını acıtsa da, an be an yaşıyor inan.
Sonra ne silebiliyor, ne buruşturup atabiliyor,
Ne uyanık kalabiliyor, ne uykuya dalabiliyor,

Sen şiiri sev,
Şairi sevmesen de olur.
Çünkü şair sensiz olsa da,
Şiir sensiz olmuyor.

Ben şiir yazıp seni atmak isterken,
Sen şiir olup yüreğime akıyorsun.
Ben bu aşktan kopmak isterken,
Sen bana bambaşka bakıyorsun.
Vicdanın yok mu senin sevgili,
Söyle sen böyle ne yapıyorsun...

Şiir sever misin diye sordu,
Sevmek ne kelime bayılırım dedim.
Lirik, epik hangisi dedi,
Adını söyledim bilemedi, Gözlerini anlattım çıkaramadı,
Gülüşünden bahsettim anlamadı,
Ben onu tarif ettim, o şiir sandı.

Gözüm yolda bekleyişim,
Gel diye değil,
Seni nasıl sevmişim,
Bil diye.
Köşe bucak saklanışım,
Beni bul diye değil,

Sildim için rahat olsun.
Anıları aklımdan,
İsmini rehberimden,
Resmini albümümden,
Sevgini kalbimden,
Seni ömrümden...