Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Aşka düştüm diyorsan,
Sabretmeyi bileceksin,
Seven olmakta ne var,
Sen sevilen olmayı öğreneceksin,
Gönül vermek değil,
Asıl gönül alabilmektir olay.

Gücün, kuvvetin zerre hükmü yok imiş.
Cihana sultan olsan,
Yazılana karşı boynun kıldan ince imiş.
Sen güzellikten sanırsın ama,
Gerçekte kul kaderini yaşarmış.
Bu yüzden çektiklerim ne senden,

Sahi neydi huzur;
Yarına dair endişe duymadan,
Başını yastığa koymak mı?
Yoksa hiçbir şeyi umursamadan,
Uyuyacak bir omuz bulmak mı?

Sahi neydi ölüm...
Toprağın altında yatmak mı,
Yoksa üstünde kalmak mı?
Canı bedende saklamak mı,
Yoksa özgür bırakmak mı?
Ya da yaşamak neydi...

Ne olmuş sana...
Özgürlük diye esareti getirdiler,
Görmüyorsun.
Kurtardık diye dünü arattılar,
Bilmiyorsun.
Gelecek bahanesiyle,

Senden ayrı durduğuma sakın aldanma,
Biliyorum ki yaklaşırsam, uzaklaşırsın.
Artık neden sevmiyor diye kimseye sorma,
Sevdiğimi söylersem emin ol ki gidersin.
Ve eğer sen de gidersen sevgili,
Ben yaşayamam.

Kır zincirlerimi sal beni gideyim.
Aşk bitti, zaman bitti, ben bittim.
Azad et artık yıllar var ki köleyim.
Ümit bitti, sabır bitti, ben bittim...
***
Bir şey söyle;

Aklıma uymayan kalbimdi,
Kalbime küstüm.
Gülmek yerine ağlayan gözlerimdi,
Gözlerime küstüm.
Dokunmaktan vazgeçmeyen ellerimdi,
Ellerime küstüm.

Ne zaman gitmek istesen tutardım.
Aramızda ki engelleri kaldırıp atardım.
Ayrılığa mümkün değil dayanmazdım.
Ölüm bile gelse,
Yine de senden ayrılmazdım...

Bugün bayram...
Sana gel demiyorum ama,
Sen yine de gel.
Çal kapımı ansızın.
Ya da yok yok,
Anahtar aynı yerde.