Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Beddua etme ne olur.
Korkuyorum;
Döner dolaşır seni bulur...

Ey beni benden alan sevgili, beklerim yolunu artık gel deyi,
Bıraktığın yerdeyim, ne bir adım geri, ne bir adım ileri,
Hasret yükü çekilmez oldu, bak bir kemik kaldım bir de deri.
Sen gelmezsen ben nasıl taşırım üzerimdeki bu yaşlı bedeni.

Aynada gördüğüm benden, ben dahi korkar oldum,

Bir sabaha daha içim üşüyerek uyandım.
Hava soğuk diyorsun ama sebebi sensin,
Bilirsin ellerim her tuttuğunda titrerdi.
Doktora git görün derdin ama sebebi sendin.

Bir geceye daha içim ürpererek sarıldım,

Bu kaçıncı bekleyişim.
Bu kaçıncı gelmeyişin.
Kaçıncı yok deyişin,
Kaçıncı sevmeyişin...
Kaçıncı yanışım,
Kaçıncı yanılışım,

Her acıya dayanacak gücü bulmuşken kendimde,
Tek bir sözünle kırılıyor,
Oturup ta ağlıyorsam,
Kurşun işlemeyen,
Korku nedir bilmeyen sinemden,
Tek bir bakışınla yaralanıp yerle yeksan oluyorsam,

Ben aşkın kendisiyim sevgili,
Girdim mi bir kez gönlüne,
Alev olur yakarım,
Ne yaparsan yap,
Hangi gönüle sığınırsan sığın,
Unutamazsın.

Demek bugün de sevemedin beni...
Üzülme bir günden daha ne çıkar,
Ben beklerim seni.
Zaten daha iyi bir işim olmadı,
Seni gördüğümden beri.

Ben beni sende kaybettim,
Hiçbir yerde bulamıyorum.
En son gözlerini seyrettim.
Sonrasını hatırlamıyorum.
Ben beni yüreğinde yitirdim.
Kimseyi bulup soramıyorum.

Ben bilirim nasıldır ayrılığa dayanmak,
En sevdiğin kimsenin hayatında iken, birden bire yok olmak,
Gözlerin gözlerini ararken, kendin bile isteye uzakta durmak,
Bilirim ne zordur beden buz tutarken, kalbi kor olup yanmak.

Ben bilirim nasıldır ceketini alıp ta çıkmak,

Eskiden duygular net,
İnsanlar mertti.
Ya gerçekten sever,
Ya da sırtını döner giderdi.
Ben bu zamanda gördüm,
Aşığım deyip ayrılanı,