Bir sevda var...
Senin aklının almadığı,
Benim kalbimin dayanmadığı...
Senin saçının telinin dahi yanmadığı,
Benim kül olmadık yerimin kalmadığı...
***
Her gidişin bir parçanı daha koparıp götürdü benden,
Gün geldi gördüm ki, hiçbir şey kalmamış bendeki senden.
Şimdi sen pişman olup dönsen de gittiğin yerden,
Kalbimde ki o aşkı arama sevgili, bulamazsın yeniden.
Zira artık ne sen o eski sensin, ne de ben o eski ben.
İkimizin de yüreğinde bir şeyler oluyordu.
Benim ki sevgi, onun ki nefret doluyordu...
Ve zavallı yüreğim bunu bilmiyordu.
Sanıyordu ki, o da kendini sevecek.
Sanıyordu ki, mutluluk yakında gelecek.
Yaşadığı tüm acılar geçecek.
Bir yanım mutlu,
Diğer yanım hüzün dolu.
Bir yanımı bıraksam uçup gidecek,
Diğer yanımı tutmasam,
Yerin dibine girecek.
***
Bir yanım mutlu,
Diğer yanım hüzün dolu.
Bir yanım göklere çıkmak için çırpınmakta,
Bıraksam uçup gidecek.
Diğer yanım yerlerde sürünmekte,
Tutmasam yerin dibine girecek.
Bir yar olmalı;
Ne istediğini bilen.
Sevdiğinin ardına düşüp gidebilen.
Mertçe, dürüstçe gel diyebilen.
Bir yar olmalı;
Dilediğini korkusuzca söyleyen.
Ne zaman ona baksam,
Gözlerinin içi gülüyor.
Diyorum ki tamam,
Bu kez kesin seviyor.
Sonra ne mi oluyor?
Değişiyor.
Ne zaman görsem seni,
Bir yıldız daha kayar gökyüzümden.
Biraz daha kararır iç dünyam.
Bir ton daha koyu olurum.
Aydınlığı unuturum.
Ne zaman duysam sesini,
Bir zamanlar senden giderken,
Gözüm arkada kalırdı,
Hatırla...
Kapıya kadar gider,
Sonra geri gelirdim,
Ardından bir daha ve sonra,
Ayrılık hasreti dayanılmaz olmuşken,
Gel sevgili, yağmura, buluta karışıp ta gel,
Uzaksa gittiğin yerler, bir sonbahar yaprağına tutun,
Rüzgârla, fırtınayla savrulup ta gel.
***
Şimşeklerin çaksın tekrar yüreğime ziyanı yok.
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim