Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Ben seni sevmeyi sevmişim bir kere,
Sen beni sevsen ne yazar sevmesen ne,
Ben seni rüyamda düşümde bulmuşum bir kere,
Sen bana gelsen ne yazar gelmesen ne.

Ben mahşere nikâhımızı kıymışım bir kere,

Yapmadıklarından duyduğun pişmanlık,
Yaptıklarından duyduğun pişmanlıktan,
Çok daha fazla acı verir.
Çünkü hayat;
Yaptığın yanlışları telafi etmek için,
Sana her gün bir şans verirken,

Gönül senden uzaklaşırken,
Varacağı menzili bilemezdi.
Kaderde bu ayrılık varken,
Kimseler itiraz edemezdi.
Yola revan olana,
Hiç bir güç dur diyemezdi.

Sen bu aşka nasıl kıydın,
Nasıl bir ihanetin ortasında kaldın.
Farkında mısın sevgili,
Bir inat uğruna neleri göze aldın,
En zirvelerden en diplere daldın.
Hiç düşündün mü,

Sen bu aşkı hiç anlamadın.
Oysa ben istediğim için hayatımda,
Ben davet ettiğim için yüreğimdeydin.
Hikmetini kendinden sanıyordun ama,
Ben sevdiğim için bu kadar güzeldin.
Ben düşündüğüm için hep aklımdaydın.

Büyük bir cesaretle çıkarım yola,
İlk adımda tükenir nefesim,
Ayaklarım titrer,
Dermanım biter,
Veririm mola,
Dön der içimde hiç susmayan sesim,

İkimiz yalancı bir baharın,
Vakitsiz açan çiçekleriydik.
Doğan güneşe aldanıp,
Kış günü meyve verdik.
Oysa zaman;
Bizim zamanımız değildi.

Sende bir hal var son zamanlar.
Her gördüğümde başka kokuyorsun.
Yorgunluğunu en iyi seven anlar.
Bu yüzden bil ki aşka koşuyorsun.
Çileli bir yola hızla adım atıyorsun.
Sende bir hal var son zamanlar.

Sende çaresizsin sevgili,
Ne yapsan,
Ne etsen kalbimdesin,
Senin;
Yüreğimden çıkacak yolun yok,
Benimse;

Sende çaresizsin sevgili,
Ne yapsan,
Ne etsen kalbimdesin,
Senin;
Yüreğimden çıkacak yolun yok,
Benimse;