Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Ben adam olmam...
Bunu sana sarılıp,
Sev beni diye yalvarırken anladım.
Ölmeden asla aranmam.
Bunu gitmem gerektiğini bilip,
Görmezden gelirken anladım.

Sanma bu aşkın acısı,
Sonsuza dek sürecek.
Herkes benim,
Ne çabuk iyileştiğimi görecek.
İşte o gün kalbim seni unutup,
Tekrar bana dönecek.

Giderken hani,
Çok iyi biri olduğumu söylemiştin ya,
Daha iyisini hak ettiğimi,
Ömrümce hep mutluluk dilemiştin hani,
İyiyim aşkım,
Artık çok daha iyiyim.

Benden iyiyim dememi bekleme sevgili,
Nasılsın diye sorma...
Mektup yollama...
Sonra kağıda kokun siner dayanamam.
Yapma...
Ne olur sevgili,

Kabul ediyorum;
Değerini bilen birisi,
İlla ki bulunurdu.
Ama böyle değer vereni bulamazdın.
İtiraz etmiyorum;
Benden güzel nicesi,

Kaçarak uzaklaşamadığım kadar,
Koşarak yaklaşamadığım var benim.

Siz hiç;·
Alev almış bir yüreği,
Talan olmuş bir kalbi,·
Yük diye taşıdınız mı?
Siz hiç;
Yitip gitmiş bir geleceği,

Kadere bak...
Gel desem gelecek,
Gel gör ki diyemiyorum.
Hadi desem yola düşecek,
Ne var ki diyemiyorum.
Sevmek mi dediniz?

Tamam, kabul kaderin ayrılmakmış benden,
Öyleyse kederin neden düşmez peşimden,
Kaç mektup gönderdim sana gittiğim yerden,
Hiçbiri bahsetmedi mi yüreğimdeki kederden.

Hatırlarsın;
Ben her sabaha,
İçim üşüyerek uyanırdım.
Hava soğuk derdin ama,
Sebebi sendin,
Ve ben her geceye,