Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Hiç düşündün mü sevgili,
Ya bir gün olur da seni unutursam,
Ya bitkin düşüp artık seni sevmezsem,
Ya yüreğimin yangını söner de,
Şu deli fırtınam bir gün dinerse...
İşte o zaman seni asla affetmem,

Sonunda sen de özledin ya,
Sonunda gel dedin ya,
Beklediğini söyledin ya...
Gayrı ben buralarda nasıl durayım.
Senden uzak nasıl kalayım.
Cennetinin kapısı aralanmışken,

Ey gönlüm;
Hiç düşündün mü?
Ya o da senin kadar sevseydi!.
Ya tutup sana gel deseydi!.
Böylesi bir sevdayı nasıl taşırdın.
Sen bu saadete nasıl dayanırdın.

Korkuyorum sevgili;
Ya beni sevdiğini söylediğin gün,
Yüreğim artık seni duymazsa...
Ya bana geldiğin gün,
Artık bunun bir önemi kalmazsa...

Şair olmakla aşık olmak arasında fark var.
Biri yazarken diğeri yaşar...
Ey gönlüm bırak yazmayı da yaşamaya bak.
Sen yaşarsan, yazan birileri bulunur mutlak...

Kabul sonunda gittin.
Ama iyi mi ettin.
Kırık bir kalp,
Yaşlı bir göz.
Bence hem sana,
Hem bana yazık ettin.

Ey gönül;
En güzelini yazsan ne yazar.
Yazdığını yaşayamadıktan sonra.
En ağır sevda senin olsa neye yarar.
Yüreğinde taşıyamadıktan sonra...
***

Özlemek mi o ne kelime,
Yedi harf üç hece.
Söylemesi bir nefes,
Yaşaması ölüp ölüp dirilmece.
Hem de hem gündüz hem gece.

Yeniden doğmak diye bir şey var,
Öldüm sanırken uyanmak gibi,
Kaybettim derken bulmak,
Soluksuz kalırken nefes almak gibi...

Yeniden doğmak diye bir şey var,

Dünyadaki yerimi bilmedin ki,
Topraktaki evimi bilesin.
Yaşarken Yanıma gelmedin ki,
Ölünce mezarıma gelesin.