Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Her şey değişti diyorsan,
Sevgim bittiğinden değil.
Sabrım tükendiğinden.
Her gün mazide kalıyorsan,
Ben gittiğimden değil.
Sen gelmediğinden...

İlk defa geldin sevgili,
Hoş geldin, ne iyi ettin…
Gülen yüzün,
Işıl ışıl gözlerinle beni bahtiyar ettin.
Ne çok özlemişim,
Ne çok hasretmişim bu ana,

Sen gidince,
Güneş düştü peşine,
Ay düştü, yıldız düştü.
Benim kısmetime ise,
Kapkara geceler,
Kederli günler düştü...

Ay değildi gecemi aydınlatan.
Gittiğinin gecesinde,
Dünyam kararınca,
Zifiri karanlıkta kalınca anladım.
Güneş değildi tenimi ısıtan.
Ardından koştuğumda,

Bir elimde hüznüm,
Diğerinde sevincim,
Sen gitme,
Ben senin yerine de giderim,
Aklımda anılar,
Kalbimde sana olan sevgim,

Sen gitme ben giderim.
Sakın bir şey söyleme,
Ben anlarım.
Açıklama yapma,
Nasılım diye merak etme,
Aracı gönderme,

Hani bazen bitti diyorum ya;
Sen yine de bana inanma...
Hani üzülünce istemediğimi söylüyorum ya,
Yalan... Sen benim sözlerime kanma...

Hani bazen sevmiyorum diyorum ya;

Bir kere sevdim dese;
O kadarı bile bana yeterdi.
Küçücük bir ümit verse;
Gönlümde ne güller biterdi.
Yüzüme gülmese de olurdu;
Sadece tebessüm etse,

Sen hiç gitmek ile kalmak arasında,
Kararsız kaldın mı?
Ayrılmak zorunda olduğun halde,
Dalına sımsıkı tutundun mu?
Açılmayan kapıları zorladın mı?
Kadere meydan okudun mu?

Öylesine çok özledim ki seni,
Toprağa anlattım çatladı,
Göklere anlattım ağladı.
Ben öylesine çok sevdim ki seni,
Kim duyduysa kavuşalım diye,
Adaklar adadı.