Yüzüne bakmadığıma bakıp
Artık sevmediğimi söylemiş.
Sanki bir an olsun gözleri.
Gözümün önünden gitmiş.
Varlığına ihtiyaç duymayanı
Yokluğunda gözü dolmayanı,
Aramayanı sormayanı,
Sevme gönül sevme,
Sende huzur bulmayanı,
Ben seni öyle çok sevdim ki,
Benim kalbimin aldığını,
Senin aklın almıyordu.
Çünkü duyduğun hiçbir aşk,
Bendeki aşka benzemiyordu.
Bildiğin hiçbir aşk,
Sevmiyorum deme,
İstemiyorum de.
Çünkü isteseydin severdin.
Hiç bir şey bulamasan,
Onu da Allah yaratmış derdin.
Şeytan diyor ki artık sevme;
Bak gördün mü,
Bir sebep daha oldu işte,
Seni sevmeme...
Ben hiç şeytana uyar mıyım?
Sırf ona inat için bile,
Şiir gibi bir hayatımız olsun istemiştim.
Ama ben şiiri seçtim, sen hayatı...
Ben şiir yazıp seni atmak isterken,
Sen şiir olup yüreğime akıyorsun.
Ben bu aşktan kopmak isterken,
Sen bana bambaşka bakıyorsun.
Vicdanın yok mu senin sevgili,
Söyle sen böyle ne yapıyorsun...
Gözüm yolda bekleyişim,
Gel diye değil,
Seni nasıl sevmişim,
Bil diye.
Köşe bucak saklanışım,
Beni bul diye değil,
Sildim için rahat olsun.
Anıları aklımdan,
İsmini rehberimden,
Resmini albümümden,
Sevgini kalbimden,
Seni ömrümden...
Şimdi ben ne yapsam...
Serden mi,
Yoksa senden mi geçsem.
Çıkıp ardından gelsem kal demezsin.
Dönüp ardımı gitsem, izin vermezsin.
Ne yanında olmamı istersin,
duygularımızı tercüme etmişsiniz şairim