Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Bugün yine terk ediyorum seni,
Hem de senin haberin olmadan,
Sen bunu bilmeden.
Kimselere söylemeden...
Evet içimde fırtınalar kopacak.
Evet depremler yüreğimi yerle yeksan edecek.

Ben seni öyle çok sevdim ki,
Yaklaşsam kalbimin çarpıntısından,
Uzaklaşsam ayrılığın acısından ölüyorum.
O halde yerinde dur diyorsun da,
Aşk işte yerimde duramıyorum.
Hem pınarın başında olup,

Kırık bir kalpti ondan arta kalan.
Tek taraflı bir harpti aşk sanılan.
Titreyen eller, tutmayan dizler,
Görmeyen gözlerdi,
Bu kadar kolay yanılan,
Böyle çabuk aldanan.

Sen ilk değil, tek göz ağrımdın...
Ne zaman görsem,
Dizlerim titrerdi.
Kalbim yerinden çıkar,
Canım bedenimden giderdi.
Sen aşkın kendisiydin sevgili,

Yüreğimdeki yanıklar,
Saçlarımdaki aklar,
Gözlerimdeki yaşlar.
Zamanın değil senin eserin.
Yaşlılığa bahane bulma.
Sebebi sadece senin sevgin.

Bilesin ki güneşe dokunsam;
Bu kadar yanmaz,
Ateşin ortasında kalsam;
Böyle kor olmazdım.
Ne yaptın bana sevgili;
Ne yaptın ki aslıma dönemiyorum.

Ne acı değil mi,
Yüreğimde teksin ama,
Yanımda tek sen yoksun.
Ne garip değil mi,
Yazdığım sensin ama,
Satırlarımda tek sen yoksun.

Gel demek mi daha zordu,
Yoksa gelmek mi?
Sev demek mi beni yordu,
Yoksa sevmek mi?
Tükendim sevgili,
Dağılıp gittim yollarına bakarken.

Aşkta terk etmek olmaz.
Ya yüreğin onda kalır,
Yaşayamazsın.
Ya da o yüreğinde kalır,
Taşıyamazsın.

Ne seninle ne de sensizim.
Ne kimim var ne kimsesizim.
Bir çığlık kopsa da yüreğimden,
Toprak kadar sessizim.
Hem varım, hem de yokum.
Hem açım, hem de tokum.