Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Böyle olmayacak.
Dünyayı koysam,
Belli ki yerin dolmayacak...
Bir avuçluk yürekte,
Meğer ne çok yer edinmişsin.
Bir nefeslik ömürde,

Bu böyle olmayacak.
Ne seninle ne de sensiz,
Anladım ki yaşanmayacak.
Varlığında zalimdin ama,
Yokluğunda da yerin dolmayacak.
Zulm etmeyi severdin ama,

Sen üşüme,
Ben yerine titrerim.
Sakın üzülme,
Derdin neyse çekerim.
Sen düşünme,
Ben aklımı yitiririm.

Ne kazandığını göremedin ki;
Ne kaybettiğini bilesin.
Bize bir şans veremedin ki;
Nasip değilmiş diyesin...
Sus bu yüzden,
Hiç konuşma daha iyi.

Sevmek cesur olabilmekti.
Mücadele edebilmek,
Zorlukları aşabilmekti.
Varlıktan güç almak,
Yokluktan uzak durabilmekti.
Yani sevmek senin işin değildi.

Sen dokunduğuma kızıyorsun da
Seven dokunur arkadaş.
Sevilen yok dese de,
Dokunmayı istemese de,
Seven dokunur...
Aşk sadece yatakta yaşanmazki.

Bazen sevenin sevgisi öyle büyük olur ki,
Sevilen bunun hikmetini kendinden sanır.
Bazen seven öyle güzel sever ki,
Sevilen bunu kendi güzelliğinden sanır.
Bazen seven öyle tatlı bakar ki,
Sevilen kendini baldan şekerden sanır.

Sevmeyi bilmeyenler,
Hep en çok sevilenlerdi.
Çok güzel sevenler ise,
Yazık ki hiç sevilmeyenler...
Bu işte bir tuhaflık vardı.
Ya sevendeydi suç, ya da sevilende.

Sevilmek sana,
Sevmek bana yakışıyordu.
Çektirmek sana,
Sabretmek bana düşüyordu.
Çünkü kader böyle diyordu.
Sen sevilecek ben sevecektim.

Her şey sevince güzel,
Sevdiğinden gelince güzel.
Gönül verdim diye övünme,
Gönlünü alan olunca güzel.