Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Yazdıklarımı okumaya dahi,
Yüreğin yetmezken,
Yaşadıklarıma nasıl dayanacaksın.
Sevdanın ateşine yaklaşmaya dahi,
Cesaret etmezken,
Benimle bir olup,

Sen bana adım adım gel,
Ben sana koşmazsam adam değilim,
Sen beni damla damla sev,
Derya olup coşmazsam adam değilim.

Sen bana uzaklardan seslen,

Hissettiğim kadardı, kalbimdeki yerin.
Dilimin döndüğü kadardı bendeki sevgin,
Düşündüğüm kadardı aklımdaki varlığın.
İnan sevgili ben vardım diye sende vardın...

Yıllarca ben anlattım, sen dinledin.

Ben ne yana kaçsam yolum sana çıkıyor.
Hangi tarafa baksam gözüm seni görüyor.
Uzaklaştıkça yaklaşıyorum,
Kaçtıkça kucağına düşüyorum.
Aşkının ateşinde yandıkça üşüyor,
Üşüdükçe soğuktan yanıyorum.

Sen beni boş ver,
Ben ettiklerini düşündükçe,
Kendimi doldururum.
Sen yeter ki beni bana ver.
Ben beni buldukça,
Seni kendime unuttururum...

Sen beni seversen cümle kâinat kıskanır, bana düşman olur.
Vaktiyle kıymetini bilmeyen tüm gönüller pişman olur,
Heyecandan her sözüm dilime dolanır, sürçü lisan olur,
Sen beni sevme sevgili,
Mutluluktan dünya bana dar olur.

Sen beni seversen,
Cümle kâinat kıskanır,
Bana düşman olur.
Vaktiyle kıymetini bilmeyen,
Tüm gönüller pişman olur,
Heyecandan her sözüm dilime dolanır,

Sen beni seversen,
Cümle kâinat kıskanır,
Bana düşman olur.
Vaktiyle kıymetini bilmeyen,
Tüm gönüller pişman olur,
Heyecandan her sözüm dilime dolanır,

Ben seni sevmeyi sevmişim bir kere,
Sen beni sevsen ne yazar sevmesen ne,
Ben seni rüyamda düşümde bulmuşum bir kere,
Sen bana gelsen ne yazar gelmesen ne.

Ben mahşere nikâhımızı kıymışım bir kere,

Yapmadıklarından duyduğun pişmanlık,
Yaptıklarından duyduğun pişmanlıktan,
Çok daha fazla acı verir.
Çünkü hayat;
Yaptığın yanlışları telafi etmek için,
Sana her gün bir şans verirken,