Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Aynalar da yalancıymış...
Baktığım başkası ben başkaymışım.

Gözler de yalancıymış...
Gördüğüm başkası sen başkaymışsın.

Ey gönlüm; aynı rüyayı iki kez göremezsin.
Bir düştü gördüğün, uyanmam diyemezsin.
Acı gerçek karşında, görmezden gelemezsin.
Uyan gönlüm uyan; kadere isyan edemezsin.

Ey gönlüm; sevilmeyi istemek sevene haktır.

Sen hep ben derken ben hep sen dedim.
Biz bu yüzden aynı dili konuşamadık.
Sen hep git derken ben hep gel dedim.
Biz bu yüzden aynı yerde buluşamadık.

Ayrılmak mı?
Her an yüreğimdesin, ayrıldığımız yalan,
Unutmak mı?
Her an aklımdasın, seni unutmak haram,
Yaşamak mı?
Bu günümüze şükür, kanıyor olsa da yaram,

Ayrıldık çünkü ben onu değil,
Ondaki beni,
Gönlünde ki yerimi sevmiştim.
Lakin gördüm ki,
Onda benden eser kalmamış.
Benim sandığım o yeri ise,

Bu ayrılığa başka sebep arama.
Sen sevmeden sevilmek istedin,
Ben sevilmeden sevmekten vazgeçtim.
Hepsi bu...

Ya nazın yüreğime ağır gelirde,
Kaçmalarından yorgun düşersem,
Ya bir gün sana elveda der de,
Ardıma dahi bakmaz gidersem!
Ya kulaklarım sağır olursa...
Seslendiğinde duymazsam.

Yokluğuna dayanmak,
O kadar da imkansız değilmiş.
Azalıyor işte milim milim...
Biraz derdim.
Biraz kendim.
Biraz kederim.

Azar azar gidiyorum.
Önce rüyandan sonra dünyandan.
Birer birer eksiliyorum.
Önce gönlünden sonra ömründen.
Gayrı ne sen üzül,
Ne de ben acı çekeyim.

Aklımda, akla hayale sığmaz düşünceler,
Kendimi kışkırtıyorum sürekli, azmettirmekten suçluyum.
Bir beden, elimde oyuncak olmuş.
Her defasında fikrine girerek kapına sürüklüyorum.