Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Ey sevgili;·
Ben her zaman suçluyum da,
Sen haklı mı?
Benim günahım aşikâr da,
Seninki saklı mı?
Dert bana davetli de,

Üşüyorum sevgili,
Yalnızlık bildiğin gibi değil,
Pek çok sevenim olmadı benim,
Kaderim seninki gibi değil,
Bu cihanda bir seni bilirim,
Bir de kara toprağı gayrısını değil,

Hasretle öylesine yoğrulmuş ki kalbimiz,
Vuslat ayağımıza gelmiş farketmemişiz.
Sevgili sevdiğini söylemiş işitmemişiz.
Yollara düşüp ona varalım derken,
O zaten bizdeymiş görmemişiz.
Her yere bakmak gelmiş de aklımıza,

Biliyor musun?
Hayır bilmiyorsun...
Çünkü bilsen bulut olur ağlardın,
Yağmur olur yağardın.
Şimşek olur çakardın,
Kör olsan dönüp bakardın.

Biliyor musun?
An geliyor ettiklerini unutup,
Özlüyorum bile seni.
An geliyor çektiklerimi unutup,
Gözlüyorum gittiğin yeri.
Bazen,

Bilmeli insan.
Eğer düşmüşse çaresiz derde,
Tam da canına tak ettiği yerde,
Çekip gitmeyi bilmeli...
Boşuna inat etmemeli.
Alın yazısı denen bir şey var,

Biraz daha sevsem,
Belki o da sever diyordum ama,
Daha fazla nasıl sevilir bilmiyordum...
Az daha sabretsem,
Belki bu defa gelir diyordum ama,
Ecel gelmişti ve ben,

Bilmiyorsun;
Romanım yarım kaldı.
Yazılmamış şiirlerim vardı.
Mektuplarım desen hepsi pulsuz.
Beni soracak olsan yersiz yurtsuz.
Bu aşka neler ettin vicdansız...

Demek kader de bu da varmış.
Benim çok sandığım derdim,
Meğer ne kadar azmış.
Anladım ki;
Beterin beteri de varmış.
Hasrete dayanamam derdim,

Sen kalabalıklar içinde yalnızlığımın sebebi.
Sen yokluk içinde varlığımın sahibi.
Sen aldığım nefes, hapsolduğum kafes.
Sen katlime ferman, derdime derman.
Sen ne çok şeydin bir bilsen...