Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Nefes alamıyorum.
Bunu nasıl görmüyorsun anlamıyorum.
Kokun olmadan buralarda kalamıyorum.
Hala neyi soruyorsun anlamıyorum.
Perde mi indi yoksa gözüne.
Muhtacım işte bir çift sözüne.

Ne yük olmak için birinin sırtına binmek gerekir,
Ne yükünü almak için birini sırtında taşımak.
Çünkü bazen;
Omuzuna bindiğin bile sana yük olurken,
Omuzlarında taşıdığın senin yükünü alır.
Hayat gibi işte;

Sen seni sevdiğim kadar,
Kendini sevseydin,
Gözünü bir an olsun,
Aynalardan alamazdın.
Sen seni benim gözümle görseydin.
Başka hiçbir güzele,

Kendinden dahi çok seversin, üzerine titrersin,
Hayatı hep O’nun gözüyle görür, gayrısına kör olursun,
Kulağın başka ses duymaz olur, ellerin başka ten bilmez,
Ama asla kıymetin bilinmez,sana değer verilmez,
Ve sen anlarsın ki değmez.
***

Ben bu aşkın uğruna,
Yüreğimdeki alev ile dost,
İçtiğim su ile düşman olmuşum.
Kalbimin yangınını söndürmesin diye,
Yağmurlardan dahi kaçar olmuşum.
Ben aşkı yaşamakla kalmamış,

Biz seninle masum değildik.
Ama suçlu da olmadık.
Kabul birlikte değildik,
Lakin ayrı da kalmadık.
Biz çok başkaydık.
Bu yüzden anlaşılmadık.

Soruyorsun da ben şimdi ne söylesem?
İçimdekileri kime nasıl döksem?
Yazsam sayfalar kararmaz mı?
Deryalar damla olup kurumaz mı?
Yüklesem sırtına dağlar un ufak olmaz mı?
Rüzgarla toz olup savrulmaz mı?

Ey gönlüm,
Anlatamadığın her ne varsa sakınma söyle.
Aşk Yaradan'dan armağan,
Mahzun durma öyle,
Yandığın bir karakaş,
Bir ela göz mü ki utanırsın,

Anlatsana biraz sevgili;
Sendeki beni,
Kaşı gözü güzel mi, tıpkı sen gibi mi?
Söyle sevgili,
Ben sen de nasıl biriyim?
Uslanmaz, yaramaz bir çocuk gibi mi?

Annem;
Sana söyleyemediğim öyle çok şey var ki!
Nereden başlasam, nasıl söylesem...
Yılların anlatılmamışlarını,
Bir ömrün söylenmemişlerini,
Şu birkaç satıra nasıl sığdırsam…