Günü güne sayıp attıkça attık,
Keder deryasına battıkça battık,
Kaldık yerimizde yattıkça yattık,
Artık bundan böyle kalkamaz olduk.
Gençliği kalıcı, tükenmez sandık,
Karışınca işe menfaat-çıkar,
Görürsün insanın gerçek yüzünü!
Dostun dahi senden çok çabuk bıkar,
Tutmaz olur kimse, ahdi-sözünü!
Bakarsın ağzına bir çuval yalan,
Nedense insanlar hatasın görmez,
Düzelteyim diye kimseye sormaz,
Bazen olanları hayıra yormaz,
Görmez gözünde ki saban okunu,
Görür başkasında saman çöpünü!
Görünüşe bakarak bizi de mutlu sanma,
Bu hayatta ne de çok zorumuza giden var.
Herkes için öyle çok diyeceğim var amma,
Kalbe hep acı veren, belimizi büken var.
Acıma duygusunu kaldırıp koymuş rafa,
Verilmiş insana hepsi renga-renk,
Ne de güzel, bir çift yaratılmış göz.
Ela, siyah, yeşil bulunmuş ahenk,
Beden ile güzel donatılmış göz.
Kahverengi gözler pınar misali,
Sen gittin gideli gülmedi yüzüm,
Sel misali böyle akar gözyaşım.
Başka hiç kimseyi görmüyor gözüm,
Sanki ateş olmuş, yakar gözyaşım.
Sensiz bu sinemde kapanmaz yara,
Güzele bakması sevaptır derler,
Güzele Hakk için bakmak güzeldir!
Güzeli görenler güzel severler,
Güzele aşk ile akmak güzeldir!
Sevginin çilesi ateşten gömlek,
Kâmil olan insan kırmaz hatırı,
Sever her insanı, gönlünü alır!
Düşüncesi sığar taşmaz satırı,
Her işte ölçüyü bilerek kalır!
İbadet etmeye eşdeğer gibi,
Dündü henüz doğduğun, kucağıma aldığım,
Gönlümün çiçeğini, istemeye geldiler.
Ninniler söyleyipte dizimde salladığım,
Gönlümün çiçeğini, istemeye geldiler.
Daha çocuk yaşında, düştü gurbet ellere,
Bekledim yıllarca, gözüm yollarda,
Gelmeyince gönül kapım kapattım.
Hiç yeşil kalmadı artık dallarda,
Dertlerin hepsini içime attım.
Kurtulayım diye çaba ettikçe,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!