Bahar seli gibi geçti bu ömrüm,
Çileyle yoğrulup, duruldum artık!
Her yüze güleni dost sandı gönlüm,
Gerçek dostu seçip sarıldım artık!
En yakın dostların açar yarayı,
Yıkılır o zaman gönül sarayı,
Başkası alamaz gelen sırayı,*
Dünyanın düzeni inan ki böyle!
Gereksiz insanları çıkar ki hayatından,
Bozmasın huzurunu rahat et en azından,
Hayır gelmez böyle bir insanın avazından,
Girmesin hayatına kafan hep rahat olur!
Değer bilmeyene sırrını verme,
Açar düşmanına eller söz eder!
Gerçek dost değilse gönlünü serme,
Kalbinde yarası kalır iz eder!
Zaman su misali akıp gidiyor,
İnsan gün geçtikçe zarar ediyor,
Kimi sevgi kimisi kin güdüyor,
Beşer bu durumdan ibret almalı!
Zaman dursun desen mümkünü var mı?
Ne yapsan neylesen anlamaz lafı,
Bitmez sıkıntısı bitmiyor gafı,
Düz durmaz bir türlü bozuyor safı,
Nafile boş yere gönlünü yorma!
Gönlü güzel gerçek dostu bulunca,
Kaybetmemek için gönülden sarıl!
Yapılanda niyet halis olunca,
Ne gönül koy ne de dostuna darıl!
Duygular birikip birden coşunca,
Sevgi şaha kalkıp yare koşunca,
Kelimeler yüreğinden taşınca,
Dile gelir yazar gönül kalemi!
Gün olur işlerin girer yoluna,
Hele bir bak sen sağına, soluna,
Azrail girmeden gelip koluna,
Hayatı irdele kendin ibret al!
Çaresiz kalırda olmazsa paran,
Evlat vurur, eşin dostun can vurur!
Cümle insanlarla bozulur aran,
Dönmez olur çarkın yerinde durur!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!