Derdini diyecek insan bulmak zor,
Deyince birçoğu seni görür hor,
Gözümden sel gibi yaşlar akıyor,
Akan gözyaşını silemez oldum!
Eğer düşer isen değer bilmeze.
Alıp vurur seni hep yerden yere!
Pestilin çıkarır gör eze eze,
Kendin de zanneder sadece çare!
Edebim el vermez yalanı bilmem,
Vicdanım el vermez talanı bilmem,
Doğruluk şiarım kalanı bilmem,
Yüce Allah şaşırmasın yolumu!
Kimse bilmez nerde nasıl ölecek,
Gölge gibi bizle geziyor ecel!
Kim nasıl ağlayıp nasıl gülecek,
Düzeni sağlıyor ilahı bir el!
Kimi insan vardır, haddini bilmez,
Soyunu, sopunu, ceddini bilmez,
Dünyaya direktir zanneder ölmez,
Mevlam ibret için böyle yaratmış!
Birgün bir bakarsın okunur selan,
Evin barkın hepsi oluyor talan,
Yalan bak gardaşım bu dünya yalan,
Bir varmış bir yokmuş olur gidersin!
Yaşadıkça görüyorsun sonunu,
Bitmez zannettiğin çok şeyler biter!
Eleğini asma katıp ununu,
Ummadığın anda ocaklar tüter!
Hatırı gönülü kaldırdık rafa,
Onun için hepten karışık kafa,
Ön plana çıktı her türlü tufa*,
Değerleri birlik olup bitirdik!
Hatırı, gönülü unuttuk artık,
Ne ara biz böyle paragöz olduk?
Moda diye şimdi elbise yırtık,
Olumsuz hasletle, huylarla dolduk!
Çalışır, çabalar gayret edersin,
Bakarsın sonunda bomboş bu dünya!
Nasipse dört metre bezle gidersin,
Kimisine göre çok hoş bu dünya!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!