Kimin eğri, kimin doğru olduğu,
Çok iyi ayırır, zamana bırak!
Bu toplumda hadsizlerin dolduğu,
Artık ustaları geçmiştir çırak!
Bilirsin ki herkes ektiğin biçer,
Uzayıp gidiyor gurbet yolları,
Açmışta bekliyor yârim kolları,
Giyemedim yeşilleri-alları,
Sanki elimizde asadır yollar,
Doğrusun bilene kısadır yollar.
Yüce Rabbim sana sığınıyorum,
Başka sığınacak bir kapım mı var?
Tüm kalbimle sana yalvarıyorum,
Bu dünya başıma olmasın hiç dar!
Büyüğü laf eder, küçük laf eder,
Düşünce anlarsın gerçek dostunu,
Elini tutunca bırakma sakın!
Düşman yere serer senin postunu,
Düşmana uzak ol dostuna yakın!
Felek üstümüze örünce ağı,
Aldı elimizden bahçeyi, bağı,
Zehir etti zehir sofrada yağı,
Şaşırttı bizleri kaybettik yolu!
Felek ödedince ağır bedeli,
Üstüne çöktü dert kırıldı beli,
Bütün canı kaçtı tutmadı eli,
Onun için asla gülmüyor yüzü!
Dost diye güvendim açtım derdimi,
İnan ki ağzımın payını aldım!
Kalkıp bize ahlak dersi verdi mi,
Şaşırdım öylece ortada kaldım!
Bilmediği yoktur, o akıldane*,
Her konuda fikri bil ki şahane,
Eğer olmaz ise bulur bahane,
Rabbim onlar bizden uzak olsunlar!
Çalış, çaba göster sabırla bekle,
Güven Yaradan’a akışa bırak!
Emeğin üstüne emeğin ekle,
Alır semeresin usta ve çırak!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!