Günlük hayat akışına bakınca,
İnsana, topluma şaşırdım kaldım!
Hele âdemin içine çıkınca,
Olup bitenleri kaleme aldım!
Güvenmiyor artık, baba evlada,
Biz Türkoğlu Türk’üz böyle biliriz,
Aman dileyene kurşun atmayız.
Bir derdi olana koşar geliriz,
Canımızı verir, vatan satmayız.
Niceleri var ki soydan habersiz,
SEBEBİ VAR!
Boynumu bükerek bakarsam yola,
Şunu bil ki, mutlak bir sebebi var.
Güvenip tutunma çürük bir dala,
Dünyayı başına eder sonra dar.
Gönlünde açmazsa sevgi çiçeği,
Selamını aldım, bir seher vakti,
Sevinçten gözyaşım, sel olup aktı,
Bir sağa, bir sola telaşla baktı,
Garip gönlüm bulamadı izini!
Kuşlar cıvıldaşır, bülbüller öter,
Yüzüme gülmezse bahtım,
Biter mi dilimde ahtım?
Viran oldu gönül tahtım,
Keder deryasında ömrüm!
Biz yolcuyuz, dünya hancı,
Bu hayatı sana hep zindan eder,
İnsanı bitirir, ömür törpüsü!
Ne seni bırakır, ne kendi gider,
Canına yetirir, ömür törpüsü!
Bir çile yüküdür, resmen elezer,
İnsanlara ön yargılı davranmak,
Sürekli yanlışa götürür bizi!
Söylenen her sözü doğrudur sanmak,
Yürekte bırakır ince bir sızı!
Hoşgörü kalmamış, böyle bir yerde,
Hayat çabuk yordun beni,
Nasıl seveyim ki seni?
Aldın hep candan seveni,
Bu sebepten yüzüm gülmez.
Dünya sende bir yalansın,
Nedense insanlar kendine bakmaz,
Elinde çakmağı, ateşi yakmaz,
O kısır döngüden dışarı çıkmaz,
Görmez gözünde ki saban okunu,
Görür başkasında saman çöpünü!
Kırdımsa gönlünü şayet bilmeden,
Çok özür dilerim affeyle beni!
El-âlem bu halimize gülmeden,
Müsaade edersen göreyim seni!
Aşkın badesini, sensiz içmedim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!